شهریار براتی، زندانی سیاسی در روایتی از حمله اسرائیل به زندان اوین نوشت: «اوین، غزه شده بود… زندانیان سیاسی از ۲۰۹ اجساد بازجوها را بیرون میکشیدند… بازجوها، بازجوها! زندگانشان به ما نگاه میکردند. میان دو دشمن ایستادند؛ اسراییل و زندانیان سیاسی. و این نفرینی است جاودان برای آنان. پرسیدم! بنیادین پرسیدم: نگاه ما درد بیشتری داشت یا موشک اسراییل؟!»
جمهوری اسلامی در ماه گذشته میلادی (می ۲۰۲۵) دستکم ۱۵۲ زندانی را در زندانهای سراسر ایران به دار آویخت. از سوی دیگر اعدام ۵۱۱ نفر در پنج ماه نخست سال جاری میلادی در مقایسه با اعدام ۲۶۱ نفر در دوره مشابه در سال ۲۰۲۴، نشان میدهد آمار اعدامها رشد ۹۶ درصدی داشته است.
مقاله «شکنجه و ترس لچس در بدنامترین زندان ایران» به قلم رابین رایت در نیویورکر، روایت زندگی سپیده قلیان، فعال سیاسی زن ایرانی، در زندان اوین است. این مقاله از کتاب جدید قلیان با عنوان «باشگاه نانوایان زندان اوین» و نام فارسی «رسپیهای شیرینیپزی از دل زندان» میگوید؛ کتابی که تلفیقیست از خاطرات، افشاگری و دستور پخت شیرینی.
در دور دوم ریاستجمهوری دونالد ترامپ، حملات او به حقوق افراد تراجنسیتی تنها بخشی از یک پروژه گستردهتر برای تضعیف دولت اداری ایالات متحده است. با تحمیل تعریفی سختگیرانه و علمینشده از «جنس» بر تمام نهادهای فدرال، دولت ترامپ نهفقط اقلیتهای جنسی و جنسیتی، بلکه ساختارهای حیاتی برای تأمین سلامت، امنیت و رفاه عمومی را هدف قرار داده است.