بهروز احسانی اسلاملو و مهدی حسنی در شهریور ۱۴۰۳ با حکم ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اتهام «بغی، محاربه، افساد فیالارض، عضویت در سازمان مجاهدین خلق، جمعآوری اطلاعات طبقهبندیشده و اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به اعدام محکوم شدند.
قوه قضائیه مهدی حسنی و بهروز احسانی اسلاملو را اعضای «عملیاتی» سازمان مجاهدین خلق معرفی کرده است که با ساخت «لانچر و خمپارهاندازهای دستی»، اماکن مسکونی، خدماتی و اداری را هدف قرار دادهاند.
در این گزارش قوه قضائیه آمده است این دو نفر «با پرتابههای بیدقت به شهروندان، منازل، اماکن خدماتی و اداری، مراکز آموزشی و خیریه خسارت میزدند و تلفات میگرفتند؛ همچنین هدفشان برهم زدن نظم اجتماعی و امنیت شهروندان بی گناه بود.»
در بیانیه قوه قضائیه آمده است که این دو نفر در یک «خانه تیمی» در تهران «مستقر» بودند و علاوه بر اقدامات مسلحانه، به نفع سازمان مجاهدین خلق «تبلیغ» و اطلاعات به خارج از کشور ارسال می کردند.
همچنین مریم حسنی، فرزند مهدی حسنی، با انتشار ویدیویی ضمن تایید خبر اجرای حکم اعدام پدرش گفت خانواده از زمان اجرای حکم بیخبر بودهاند: «خیلی جنگیدم، خیلی امید داشتم. هنوز باورم نمیشود چه اتفاقی افتاده است.»