اکنون در دومین دوره ریاست‌جمهوری، ترامپ خود در مرکز یکی از جنجالی‌ترین پرونده‌های سیاسی و اخلاقی آمریکا قرار گرفته است.
آلن فویِر و متیو گلدستاین در گزارشی روایت‌گونه با عنوان «درون دوستی طولانی‌مدت ترامپ و اپستین» (Inside the Long Friendship Between Trump and Epstein) که در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۵ در نیویورک‌تایمز منتشر شده، ارتباط این دو نفر را بررسی کرده است؛
برای نزدیک به ۱۵ سال، دونالد جی. ترامپ و جفری اپستین در حلقه‌ی پرزرق‌وبرق‌شان در پالم بیچ و منهتن، در میان پول و زنان آفتاب‌سوخته، در کنار یکدیگر به‌عنوان دوستانی عمومی معاشرت می‌کردند.
شام‌های مجلل با چهره‌های مشهور در عمارت اپستین در خیابان بالا شرقی منهتن برگزار می‌شد و مهمانی‌های پرهیاهو با حضور تشویق‌کنندگان و مدل‌ها در باشگاه و محل سکونت خصوصی ترامپ در مارالاگو جریان داشت. میان این دو، سفرهایی با جت خصوصی اپستین میان فلوریدا و نیویورک انجام می‌شد.
اما پشت زرق‌وبرق مجلات زرد، سال‌هاست این پرسش مطرح است که این ارتباط طولانی ترامپ با اپستین چه چیزی درباره‌ی قضاوت و شخصیت او می‌گوید، به‌ویژه حالا که متحدان ترامپ ادعاهای مبهمی درباره ارتباط اپستین با دموکرات‌ها مطرح کرده‌اند. پس از قطع رابطه، این سرمایه‌دار بدنام نه یک بار بلکه دو بار به اتهام رابطه جنسی با دختران نوجوان به زندان افتاد.
یکی از دختران جوانی که بعدها گفت اپستین او را فریب داده و مورد سوءاستفاده قرار داده، زمانی وارد دنیای او شد که در اسپای مارالاگو به‌عنوان دستیار مشغول به کار بود. متهم دیگری نیز مدعی شد که در دفتر اپستین مورد توجه ترامپ قرار گرفته و ادعا کرد اپستین همان زمان به ترامپ گفته بود: «او برای تو نیست.»
زنی دیگر نیز گفته که ترامپ زمانی که اپستین او را به برج ترامپ در منهتن برده بود، به او دست‌درازی کرده است. این هفته، وال‌استریت ژورنال گزارش داد ترامپ در سال ۲۰۰۳، برای تولد ۵۰ سالگی اپستین، یادداشتی با طراحی یک زن برهنه و اشاره‌ای رمزآلود به «راز»ی که میانشان بود، به او داده است. ترامپ نوشتن این یادداشت را تکذیب کرده و روز جمعه شکایتی بابت افترا علیه این گزارش تنظیم کرده است. نیویورک‌تایمز نتوانسته گزارش وال‌استریت ژورنال را تأیید کند.
ترامپ هرگز در رابطه با پرونده اپستین متهم به تخلف نشده و گفته که «هیچ اطلاعی» از سوءاستفاده اپستین از دختران جوان نداشته است. کارولاین لویت، سخنگوی کاخ سفید، در پاسخ به درخواست نیویورک‌تایمز درباره ارتباط ترامپ با اپستین، اعلام کرد که ترامپ «به خاطر رفتار ناپسند» اپستین، او را از باشگاه مارالاگو اخراج کرده است.
او گفت: «این داستان‌ها، تلاش‌های خسته‌کننده و رقت‌انگیز برای منحرف کردن توجه از موفقیت‌های دولت ترامپ هستند.»
پس از اختلافی در حدود سال ۲۰۰۴، ترامپ و اپستین راه خود را جدا کردند؛ یکی به سوی زندان و خودکشی رفت، دیگری به سوی شهرت بیشتر و کاخ سفید.
با گذشت سال‌ها و افزایش انتقادها نسبت به نحوه رسیدگی به پرونده اپستین، برخی از وفادارترین متحدان ترامپ، تئوری‌هایی را ترویج دادند که مدعی بود دولت برای محافظت از شبکه‌ای از مردان و چهره‌های قدرتمند، عمدتاً دموکرات، حقیقت را پنهان کرده است.
اکنون، همین داستان باعث درگیر شدن شخص ترامپ در یکی از جنجالی‌ترین مسائل دوره دوم ریاست‌جمهوری‌اش شده است. تنش عمدتاً از سوی منصوبان خودش ایجاد شده است، که پس از ماه‌ها تأکید بر افشای اسناد، ناگهان تغییر موضع دادند و گفتند که فهرست پنهانی مشتریان اپستین وجود ندارد و تأیید کردند که اپستین خودکشی کرده است.
با این حال، تحت فشار شدید از سوی حامیان خود، رئیس‌جمهور این هفته وزارت دادگستری را موظف کرد برای بازگشایی شهادت هیئت منصفه در پرونده جنایی اپستین در سال ۲۰۱۹ و پرونده سال بعد گیسلین مکسول، شریک دیرینه‌اش که اکنون به جرم قاچاق جنسی به ۲۰ سال زندان محکوم شده، اقدام کند. مکسول از دیوان عالی درخواست تجدیدنظر کرده است.
حتی اگر این اسناد منتشر شوند، احتمالاً اطلاعات زیادی درباره رابطه ترامپ و اپستین فاش نخواهد شد، زیرا این رابطه در هیچ‌یک از دو پرونده جنایی نقش پررنگی نداشت. آنچه، طبق گفته اطرافیان آن‌ها، باعث نزدیکی‌شان می‌شد، علاقه مشترکشان به معاشرت و رقابت بر سر زنان جوان جذاب در مهمانی‌ها، کلوب‌ها و مراسم خصوصی بود.
همسایگان در پالم بیچ
به نظر می‌رسد ترامپ و اپستین حدود سال ۱۹۹۰ با هم آشنا شدند، زمانی که اپستین ملکی در دو مایلی شمال مارالاگو خرید و وارد صحنه اجتماعی پرزرق‌وبرق پالم بیچ شد. ترامپ که پنج سال زودتر مارالاگو را خریده بود، در آن زمان خود را به‌عنوان مردی خوشگذران و علاقه‌مند به تزئینات طلایی در این منطقه مطرح کرده بود.
این دو چیزهای زیادی با هم مشترک داشتند: هر دو نیویورکی‌هایی از مناطق بیرونی شهر بودند که در منهتن به موفقیت رسیده بودند. هر دو خودستایانی پرانرژی بودند. و هر دو شهرت داشتند به‌عنوان مردانی خودنما و اهل معاشرت.
در سال ۱۹۹۲، دوربینی از ان‌بی‌سی، آن دو را در یک مهمانی مارالاگو ثبت کرد که با حضور تشویق‌کنندگان تیم بوفالو بیلز، برگزار شده بود. در یکی از صحنه‌ها، ترامپ در میان گروهی از زنان جوان می‌رقصد. بعدتر، دیده می‌شود که ترامپ به زنانی اشاره کرده و چیزی در گوش اپستین می‌گوید که باعث خنده شدید او می‌شود.
چند ماه بعد، ترامپ میزبان مهمانی‌ای در مارالاگو برای رقابت دختران تقویمی بود و تنها مهمان دیگر آن شب، اپستین بود، طبق گفته جرج هورانی، تاجر فلوریدایی که این مراسم را ترتیب داده بود. هورانی گفته بود که از اینکه تنها مهمان اپستین بوده، متعجب شده بود.
هورانی به نیویورک‌تایمز در سال ۲۰۱۹ گفت: «به ترامپ گفتم، این قرار بود مهمانی وی‌آی‌پی باشه. تو می‌خوای بگی فقط تو و اپستینین؟»
دوست‌دختر آن زمان هورانی، جیل هارت، که شریک کاری‌اش نیز بود، بعدتر ترامپ را به سوءرفتار جنسی در همان شب متهم کرد. در شکایتی، هارت گفته بود ترامپ او را به داخل اتاقی برده، به‌زور بوسیده و بدنش را لمس کرده، و مانع خروجش شده است. همچنین گفته شده که یکی از شرکت‌کنندگان ۲۲ ساله به او گفته ترامپ آن شب بدون اجازه وارد تختش شده است.
هارت در سال ۱۹۹۷ شکایتش را پس از حل‌وفصل پرونده‌ای مرتبط از سوی ترامپ کنار گذاشت. ترامپ تمام این اتهامات را رد کرده است.
ترامپ و اپستین بار دیگر در مهمانی مدل‌های «ویکتوریا سکرت» در منهتن در سال ۱۹۹۷ با هم دیده شدند. این برند توسط لزلی وکسنر، میلیاردر آمریکایی اداره می‌شد که در مدت کوتاهی کنترل دارایی‌ها، خیریه و زندگی خصوصی‌اش را به اپستین سپرد.
اسناد دادگاه نشان می‌دهد ترامپ از جمله کسانی بود که سوار جت خصوصی اپستین شده بود. در طول چهار سال دهه ۹۰، او دست‌کم هفت بار با بوئینگ ۷۲۷ اپستین پرواز کرد، عمدتاً بین پالم بیچ و فرودگاهی خصوصی در تتربورو، نیوجرسی.
ترامپ در مصاحبه‌ای با مجله نیویورک در سال ۲۰۰۲ گفت: «من جف رو ۱۵ ساله می‌شناسم. مرد عالی‌ایه. معاشرت باهاش خیلی خوش می‌گذره. می‌گن به زن‌های زیبا هم مثل من علاقه داره، و خیلی‌هاشون کم‌سن‌ترن. شکی نیست، جفری عاشق زندگی اجتماعیشه.»
دیدار در مارالاگو
در سال ۲۰۰۰، طبق اسناد دادگاه، گیسلین مکسول، سوسیالیست بریتانیایی که مدت‌ها با اپستین در ارتباط بود، در بیرون از رختکن مارالاگو با دختری ۱۷ ساله وارد گفت‌وگو شد.
نام او ویرجینیا جفری بود، و به‌عنوان کارمند اسپای باشگاه کار می‌کرد. او این شغل را از طریق پدرش که به‌عنوان تعمیرکار در آن‌جا کار می‌کرد، به دست آورده بود. به‌گفته جفری، مکسول وقتی متوجه شد او در حال مطالعه کتابی درباره ماساژ است، فوراً به او پیشنهاد داد برای اپستین به‌عنوان ماساژور کار کند و گفت نیازی به تجربه ندارد.
او گفت وقتی به خانه اپستین در پالم بیچ برده شد، اپستین را برهنه روی تخت ماساژ دیده و مکسول به او آموزش داد که چگونه اپستین را ماساژ دهد.
او بعدها در دادگاه گفت: «به نظر آدم‌های خوبی می‌آمدند، برای همین بهشان اعتماد کردم.»
اما در دو سال بعد، جفری ادعا کرد که او توسط اپستین و مکسول مجبور شده با مجموعه‌ای از مردان مشهور، از جمله شاهزاده اندرو، عضو خانواده سلطنتی بریتانیا، رابطه جنسی برقرار کند. شاهزاده اندرو این اتهامات را رد کرده و از همکاری با دادستان‌های فدرال در تحقیقات مربوط به اپستین خودداری کرده است.
جفری که در آوریل گذشته دست به خودکشی زد، همیشه بر این باور بود که او قربانی قاچاق انسان به شاهزاده و سایر مردان بوده است، و زمانی به شبکه بی‌بی‌سی گفته بود که «مثل سینی میوه» میان دوستان پرنفوذ اپستین دست‌به‌دست می‌شده است.
برخی از زنانی که در اطراف اپستین بودند، گفته‌اند که در همان دوره با ترامپ مواجه شده‌اند.
زنی به نام ماریا فارمر، که گفته قربانی اپستین و مکسول بوده، در سال ۱۹۹۵ در دفتر نیویورکی اپستین با ترامپ روبه‌رو شده است.
فارمر که دانشجوی هنر بود و برای دنبال کردن حرفه نقاشی به نیویورک آمده بود، در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۹ به یاد آورد که وقتی به ترامپ معرفی شد، او به‌گونه‌ای نگاهش کرد که باعث شد اپستین به او هشدار بدهد: «او برای تو نیست.»
مادر ماریا، جنیس سواین، گفته که دخترش همان زمان این برخورد با ترامپ را برایش تعریف کرده بود.
استیسی ویلیامز، مدل سابق لباس شنای مجله Sports Illustrated، گفته بود زمانی که از سوی اپستین، که با او در ارتباط بود، به ترامپ معرفی شد، ترامپ به او دست‌درازی کرده است.
او گفته که در سال ۱۹۹۳، زمانی که همراه اپستین در خیابان پنجم منهتن قدم می‌زده‌اند، اپستین پیشنهاد می‌دهد سری به برج ترامپ بزنند و با ترامپ سلام‌علیک کنند. ویلیامز گفته بود آن زمان فکر بدی درباره‌اش نداشت چون «جفری دائماً درباره ترامپ حرف می‌زد.»
او گفته که پس از سلام و احوال‌پرسی، ترامپ او را به‌طرف خود کشیده و به سینه، کمر و باسنش دست زده، «انگار که یک اختاپوس باشد.»
او بعداً به نیویورک‌تایمز گفت که احساس کرده انگار به‌عنوان بخشی از یک شرط‌بندی یا بازی بین این دو مرد وارد آن دفتر شده بود. «قطعاً احساس کردم که به‌عنوان یک تکه گوشت تحویل آن دفتر داده شدم برای یک بازی خاص.» کمپین انتخاباتی ترامپ در آن زمان این ادعا را کاملاً نادرست و دارای انگیزه سیاسی دانسته بود.
ویلیامز در مصاحبه‌ای در روز جمعه گفت که از شنیدن اظهارات ترامپ که برخی گزارش‌های مرتبط با اپستین را «ساختگی» و «خبرهای خسته‌کننده» خوانده بود، ناراحت شده است. او گفت: «یعنی واقعاً مسخره است.»
جدایی
در نهایت، در اواخر سال ۲۰۰۴، ترامپ و اپستین رودرروی هم قرار گرفتند — این بار بر سر یک ملک. آن ملک، کاخ باشکوهی به سبک فرانسوی به نام «مازون دول آمیتیِه» بود که در ساحل پالم بیچ قرار داشت.
این دو مرد رقابت‌جو، وکلای خود را برای مزایده ملک فرستادند. در نهایت، ترامپ برنده شد و آن را به قیمت ۴۱٫۳۵ میلیون دلار خرید.
از آن زمان، مدارک عمومی کمی از هرگونه ارتباط میان این دو وجود دارد.
ترامپ بعدها به برخی دوستانش گفت که دلیل دیگری هم برای قطع رابطه با اپستین داشته است: او مدعی بود که دوست دیرینه‌اش نسبت به دختر یکی از اعضای مارالاگو رفتار ناشایستی داشته، و همین باعث شده او تصمیم بگیرد اپستین را از باشگاه اخراج کند. برد ادواردز، وکیلی که نمایندگی بسیاری از قربانیان اپستین را برعهده داشته، گفته که ترامپ در سال ۲۰۰۹ همین داستان را برایش تعریف کرده بود.
مدت کوتاهی پس از این درگیری بر سر عمارت ساحلی، پلیس پالم بیچ گزارشی دریافت کرد مبنی بر اینکه دختران جوانی در حال ورود و خروج از خانه اپستین دیده شده‌اند.
چهار ماه بعد، شکایت جدی‌تری مطرح شد؛ زنی مدعی شد که دخترخوانده ۱۴ ساله‌اش، برای ماساژی که در آن لخت بوده، از اپستین ۳۰۰ دلار پول گرفته است. این موضوع باعث آغاز تحقیقات گسترده‌ی مخفی شد که در نهایت دست‌کم ۱۲ قربانی احتمالی را شناسایی کرد.
اپستین تیمی از وکلای برجسته را برای دفاع از خود به کار گرفت — از جمله آلن ام. درشویتز، استاد حقوق دانشگاه هاروارد که بعداً از ترامپ نیز دفاع کرد، و کن استار، بازرس مستقل سابق که رسوایی مونیکا لوینسکی و بیل کلینتون را بررسی کرده بود.
این دو وکیل توانستند با الکساندر آکوستا، دادستان وقت منطقه جنوبی فلوریدا، توافقی سبک‌گیرانه برای اپستین حاصل کنند. طبق این توافق، اپستین در سال ۲۰۰۸ به اتهام تقاضای فحشا در دادگاه ایالتی گناهکار شناخته شد. در عوض، از تعقیب فدرال مصون شد و همچنین تمام همدستان احتمالی‌اش نیز از پیگرد در امان ماندند. او همچنین موظف شد به‌عنوان مجرم جنسی ثبت شود.
در نهایت، اپستین تنها نزدیک به ۱۳ ماه را در زندان گذراند و سپس آزاد شد.
ترامپ در آن زمان خود را از این جنجال‌ها دور نگه داشت. اما در فوریه ۲۰۱۵، وقتی خود را برای رقابتی سخت با هیلاری کلینتون آماده می‌کرد، سعی کرد اپستین را به شوهر او، رئیس‌جمهور سابق، مرتبط کند.
ترامپ در کنفرانس محافظه‌کاران موسوم به CPAC، در گفت‌وگو با مجری فاکس‌نیوز، شان هنیتی، گفت: «بیل کلینتون به‌نظر من مشکلات زیادی خواهد داشت، مخصوصاً با اون جزیره‌ی معروف همراه با جفری اپستین.» منظورش جزیره خصوصی اپستین بود که گفته می‌شد در آن‌جا دختران نابالغ مورد قاچاق قرار می‌گرفتند. «مشکلات زیادی.»
بیل کلینتون هرگونه حضور در آن جزیره یا آگاهی از اعمال مجرمانه اپستین را رد کرده و گفته کاش هرگز با او آشنا نمی‌شد.
«هوادارش نبودم»
در ژوئیه ۲۰۱۹، اپستین بار دیگر دستگیر شد. دادستان‌های واحد مبارزه با فساد عمومی در دادستانی منطقه‌ای منهتن، او را به اتهام قاچاق جنسی و توطئه برای قاچاق دختران نابالغ متهم کردند.
ترامپ که آن زمان در سال سوم ریاست‌جمهوری‌اش بود، فوراً سعی کرد خود را از دوست قدیمی‌اش جدا کند.
او به خبرنگاران گفت: «من مثل همه در پالم بیچ، او را می‌شناختم. منظورم این است که همه در پالم بیچ او را می‌شناختند. او یکی از چهره‌های شناخته‌شده آن‌جا بود. سال‌ها پیش با او قطع رابطه کردم. ۱۵ ساله که هیچ صحبتی با او نداشتم. هوادارش نبودم.»
این اتهامات جدید، توجه مجددی به توافق اولیه جلب کرد. چند روز پس از دستگیری اپستین، آکوستا — که آن زمان وزیر کار در دولت ترامپ بود — تحت فشارها، استعفا داد.
ترامپ در پاسخ به خبرنگاران درباره استعفای آکوستا بار دیگر تأکید کرد که سال‌ها پیش با اپستین قطع رابطه کرده بود. او گفت: «این یه چیز رو نشون می‌ده: اینکه من سلیقه خوبی دارم.»
وقتی از او پرسیده شد که آیا هیچ‌وقت به اپستین مظنون شده بوده که به دختران جوان دست‌درازی می‌کند، پاسخ داد: «نه، هیچ ایده‌ای نداشتم.»
ماه بعد، وقتی اپستین ناگهان در سلول زندانش در منهتن مرده یافت شد و بعداً مرگش خودکشی اعلام شد، ترامپ بار دیگر وارد میدان شد و تئوری‌های سال‌ها قبل خود را دوباره مطرح کرد. او پستی در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد که تلاش داشت مرگ اپستین را به بیل کلینتون ربط دهد.
چند روز بعد، وقتی درباره این ادعاهای بی‌اساسش پرسیده شد، از موضعش عقب‌نشینی نکرد و خواستار تحقیقات کامل شد، با اینکه هیچ مدرکی برای حمایت از اتهاماتش ارائه نداد.
او گفت: «تا جایی که من می‌دونم، اون جزیره جای خوبی نبود. و من هرگز اون‌جا نرفتم. پس سوال اینه: آیا بیل کلینتون به اون جزیره رفته؟»
وقتی در تابستان ۲۰۲۰ از ترامپ درباره بازداشت گیسلین مکسول، به اتهام تحریک و قاچاق کودکان سؤال شد، پاسخش حتی برخی از متحدان خودش را هم سردرگم کرد.
او گفت: «برای او آرزوی موفقیت دارم، هر چی که هست.»
در هفته‌های اخیر، اینفلوئنسرهای راست‌گرا و طرفداران عادی ترامپ از اینکه دولتش به این نتیجه رسیده که اطلاعاتی برای افشا درباره پرونده وجود ندارد، ابراز خشم کرده‌اند — به‌ویژه چون برخی از بلندپایه‌ترین مقامات اجرایی، از جمله پم بوندی، دادستان کل، و کش پاتل، رئیس اف‌بی‌آی، وعده داده بودند اطلاعات بیشتری درباره جنایات اپستین منتشر کنند.
ترامپ تلاش کرد این درخواست‌ها را ساکت کند و پرونده اپستین را «ساختگی» و حاصل تخیلات رقبای دموکراتش خواند. او همچنین گفت که این موضوع، دیگر ارزش بررسی ندارد.
در جلسه هیئت دولت در ۸ ژوئیه، ترامپ با عصبانیت به خبرنگاران گفت: «هنوز دارین درباره جفری اپستین حرف می‌زنید؟ این مرد سال‌هاست موضوع بحث بوده.»
* آلن فویِر خبرنگار نیویورک‌تایمز در حوزه افراط‌گرایی و خشونت سیاسی است و تمرکزش بر پرونده‌های جنایی مربوط به حمله ۶ ژانویه به کنگره و دونالد ترامپ است.
* متیو گلدستاین گزارشگر نیویورک‌تایمز در حوزه وال‌استریت، جرایم یقه‌سفیدها، و مسائل مسکن است.