زن کشی

پلیس غرب استان تهران اعلام کرد یک زن جوان به نام مبینا زارع که خانواده‌اش در یکم آبان مفقودشدن او را به پلیس اطلاع داده بود، به دست نامزد سابق خود در موقعیت نامعلومی به قتل رسیده بود و فرد مظنون در همان روز از کشور خارج شد. پلیس گفت جسد مبینا زارع سوم آبان در باغ پدری فرد قاتل در رباط‌کریم کشف شد.

روزنامه اعتماد یک‌شنبه ۲۷ مهر در گزارشی نوشت که در سه هفته گذشته بیش از ۱۰ زن در استان‌های آذربایجان غربی، تهران، کردستان، سیستان و بلوچستان و همدان به دست مردان نزدیک خانواده خود کشته شده‌اند.

زهرا قائمی، کارمند دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران، به دست همسرش کشته شد. او در شهر تهران زندگی می‌کرد و از استادان حوزه مطالعات زنان و مدرسان و اعضای گروه آموزشی مطالعات زنان و خانواده دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران بود. همسر او تاکنون به قتل اعتراف نکرده است.

روزنامه شرق در گزارشی از قتل «نسیبه تفکری براهویی» که 28 مرداد ۱۴۰۴ به دست پدرش کشته شد نوشت: روز حادثه بعد از اینکه نسیبه به قهر خانه پدرش رفته بود، پدرشوهرش هم از راه می‌رسد. هیچ کس نمی‌داند که میان پدر نسیبه و پدرشوهرش چه گذشت که وقتی پدرشوهر رفت، خون جلوی چشم پدر نسیبه را گرفته بود و او را به چنین جنونی رسانده بود و دخترش را کشت.

شاهزاده رضا پهلوی شنبه ۱۷ خرداد در بیانیه‌ای الهه حسین‌نژاد را یکی دیگر از «دختران آزادی‌خواه و میهن‌دوست ایران» خواند و تاکید کرد تنها راه بازگشت امنیت، سرنگونی جمهوری اسلامی است.

در گفتگویی که روزنامه همشهری با بهمن فرزانه، قاتل الهه حسین‌نژاد منتشر کرده، او می‌گوید که می‌خواسته الهه حرف بزند تا آرام شود: «خواستم با آن دختر درددل کنم که آرام شوم اما حرف‌هایی زد که عصبانی شدم. لحظه آخر هم که گوشی موبایلش را دیدم، وسوسه شدم تا گوشی را از او بگیرم اما مقاومت کرد و من ناخواسته جانش را گرفتم.»

سایت هرانا درحالی از قتل «هانیه بهبودی پورامغان» زن ۲۴ ساله در فریمان به دست همسرش در روز جمعه ۱۶ خرداد ۱۴۰۴ خبر داده که روزنامه خراسان نوشته همسر این زن جوان که قهرمان مچ اندازی بود، از او به دلیل «انتشار تصاویری با حجاب نامتعارف در فضای مجازی» عصبانی شده و او را با چاقوی قصابی به قتل رسانده.

در حالی که افکار عمومی به‌شدت پیگیر آگاهی از جزئیات جنایت قتل الهه حسین‌نژاد است، نهادهای امنیتی و انتظامی جمهوری اسلامی تمرکز خود را نه بر شفاف‌سازی، بلکه بر کنترل خانواده و اطرافیان او گذاشته‌اند.

روزنامه شرق در گزارشی از محل زندگی الهه حسین‌نژاد، نوشت: بدون صوت قرآن یا نوای غم‌انگیزی که سوگ این خانواده را نشان دهد، بنرهای تسلیت را به دیوار این خانه سیاه‌پوش می‌چسبانند. تمایلی به حرف‌زدن ندارند: «به ما گفته‌اند مصاحبه نکنیم، گفته‌اند هیچ کاری نکنیم». اهالی محل و همسایه‌ها هم به عزاداری بی‌سروصدای آنها اشاره می‌کنند که داغ دختر جوانشان را در سکوت پیش می‌برند.

پس از آن‌که چهره و نام متهم به قتل الهه حسین‌نژاد منتشر شد، ابهامات جدیدی درباره این پرونده مطرح شده است. ایران اینترنشنال در گزارشی نوشته که دست‌کم پنج ابهام تاکنون وجود دارد. همچنین اظهارات رییس پلیس آگاهی با ویدیوهای لحظه کشف جسد تناقض دارد. چرا این پرونده تا این حد متناقض و پرابهام است؟