هویدا درحالی نیم قرن پیش نسبت به وضعیت پایتخت ایران هشدار داده بود که پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷، توسعه بی‌محابای تهران، جمعیت آن را به ۱۰ میلیون نفر ساکن دائمی رسانده است.
هویدا درحالی سال ۱۳۵۰ درباره آن چیزی که اکنون به «روز صفر تهران» شناخته شده، هشدار داد که ان زمان پایتخت جمعیت بسیار محدودتری داشت، سدها و دیگر ذخایر آب پر بودند و بارگذاری صنعتی و کشاورزی استان تهران و استان‌های همسایه، چنین نبود.
حتی روند تغییر اقلیم هم شروع نشده بود و چرخه خشکسالی و ترسالی، هنوز طبیعی بود و نه تشدید شده و البته در هیچ جای جهان چندان نگرانی برای محیط زیست وجود نداشت.
