محمدرضا ولیزاده، برادر رضا ولیزاده، روزنامهنگار ایرانی-آمریکایی، در گفتوگو با کمیته حمایت از خبرنگاران (CPJ) از وضعیت دشوار او در زندان خبر داد. به گفته او، رضا با محرومیت پزشکی و محدودیت دسترسی به وکیل روبهرو است.
حسین رونقی، فعال سیاسی زندانی، در نامهای از زندان قزلحصار خطاب به مردم ایران، شرایط کشور و وضعیت زندانیان سیاسی را تشریح کرد و گفت که حاضر است جان خود را برای آزادی و حق حاکمیت مردم ایران فدا کند. او از بعد از ظهر روز چهارشنبه ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۴ اعتصاب غذا خواهد کرد.
مهدی محمودیان، زندانی سیاسی در یادداشتی از زندان اوین از احتمال اجرای حکم امید تباریمقدم، جوان محکوم به اعدام، خبر داد و نوشت که «او قربانی پروندهسازی پر از تناقض شده و اکنون در آستانه مرگی قرار دارد که محصول اراده نهادهای امنیتی و سیاسی است.»
مطهره گونهای، فعال دانشجویی و زندانی سیاسی پیشین در گفتوگویی با بیبیسی درباره حمله اسرائیل به زندان اوین در جریان جنگ ۱۲ روزه چنین به یاد میآورد: «برای من جهنم لحظهای نبود که اسرائیل حمله کرد؛ جهنم لحظهای بود که [نگهبانان] درِ سلول را برایمان باز نکردند.»
مصطفی تاجزاده، زندانی سیاسی، در یادداشتی از زندان اوین با عنوان «بیدولتی؛ سایهای سنگین بر سر ایران» نسبت به آینده نظام سیاسی و اجتماعی کشور هشدار داد. او تاکید کرد که ناکارآمدی، فساد و شکاف میان دولت و ملت، جمهوری اسلامی را به سمت وضعیت بیدولتی سوق میدهد.
زهرا رهنورد، از رهبران در حصر جنبش سبز که واکنش به نتایج انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ بهراه افتاد، در پیامی از حصر نوشت «حاکمان بر خشونت و ظلم و ستم افزودند، و با اعدام فرزندان منتقد مردم و همزمان با سرکوب و کشاندن زندانیان سیاسی با غل و زنجیر و ضرب و جرح و شتم، این آزادگان سرفراز را، از این زندان به آن زندان کشاندند و خون بر چهره نجیبشان پاشیدند و زخم بر دست و پای.»
فعالان سیاسی و برخی زندانیان سابق خبر دادهاند که امروز صبح در حین بازگرداندن زندانیان سیاسی از زندان بزرگ تهران به اوین، ابوالفضل قدیانی، مصطفی تاجزاده، محمدباقر بختیار، مطلب احمدیان، مهدی محمودیان و خشایار سفیدی که از زدن دستبند و پابند امتناع کرده بودند توسط نیروهای امنیتی بشدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و با تن مجروح منتقل شدهاند.
ابوالفضل قدیانی و مهدی محمودیان دو زندانی سیاسی در زندان تهران بزرگ در اعتراض به صدور حکم اعدام برای بابک شهبازی، زندانی سیاسی نوشتند: «وقتی طناب دار در کشور آویزان است، ما با چشمان باز، به تدریج میمیریم.»
مصطفی تاجزاده، فعال سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ، در بیانیهای علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی را مسئول وضعیت بحرانی ایران دانسته و تاکید کرده است که او یا باید به خواست ملت تن دهد و زمینه تغییرات بنیادین را فراهم کند یا از قدرت کنارهگیری کند.
سازمان عفو بینالملل در پی انجام یک تحقیق عمیق اعلام کرد که حملات هوایی عمدی ارتش اسرائیل به زندان اوین در تهران نقض جدی حقوق بینالملل بشردوستانه بوده و باید بهعنوان جنایات جنگی مورد تحقیقات کیفری قرار گیرد.
جعفر پناهی، فیلمساز ایرانی که چندی پیش، برنده نخل طلای جشنواره کن شد، یک ویدیو با تصاویری از محوطه هواخوری زندان تهران بزرگ در حساب اینستاگرام خودش منتشر کرده است که در آن صدای همخوانی سرود «ای ایران» توسط برخی زندانیان شنیده میشود.
۱۷ زندانی سیاسی و کنشگر مدنی با امضای بیانیهای خواستار تقویت مقاومت مدنی و برگزاری رفراندومی آزاد تحت نظارت نهادهای بینالمللی برای تشکیل مجلس مؤسسان و دولت ملی شدند. آنها تأکید کردند راه نجات ایران نه جنگ است، نه سازش با استبداد.
دانیال مقدم، خواننده معترض که در زمان حمله اسرائیل به زندان اوین در بند قرنطینه بوده، در این ویدیو از مشاهداتش و افرادی که در این حمله کشته شدند، میگوید.
ایراناینترنشنال در گزارشی درباره شرایط زندان قرچک ورامین نوشته که زنان زندانی سیاسی با مشکلات بسیاری در این زندان مواجهاند و در وضعیتی نامناسب نگهداری میشوند. اطلاعات رسیده از بیتوجهی مسئولان زندان به مشکلات زندانیان و رعایت نشدن حقوق انسانی آنها حکایت دارد.
شهریار براتی، زندانی سیاسی در روایتی از حمله اسرائیل به زندان اوین نوشت: «اوین، غزه شده بود… زندانیان سیاسی از ۲۰۹ اجساد بازجوها را بیرون میکشیدند… بازجوها، بازجوها! زندگانشان به ما نگاه میکردند. میان دو دشمن ایستادند؛ اسراییل و زندانیان سیاسی. و این نفرینی است جاودان برای آنان. پرسیدم! بنیادین پرسیدم: نگاه ما درد بیشتری داشت یا موشک اسراییل؟!»
بررسی تصاویر ماهوارهای و ویدیوها توسط روزنامه واشنگتنپست نشاندهنده خسارتهایی بود که به چندین نقطه وارد شده، و سازههایی با فاصلهای حدود ۶۰۰ متر بهطور کامل ویران شدهاند.
جعفر پناهی، کارگردان برنده نخل طلا که مدتی در زندان اوین، در بازداشت بود، در یادداشتی درباره روایت ابوالفضل قدیانی و مهدی محمودیان از حمله اسرائیل به زندان اوین، آن را صحنهای «که کمتر در حافظهی تاریخ جهان» دیده میشود خواند: «لحظهای شگفت که مرز میان اسارت و آزادی، قدرت و شرافت، از نو معنا میشود.»