به گزارش آیندگان؛ در همان سال، محمدرضا شجریان بدون محدودیت‌هایی که جمهوری اسلامی برای هنرمندان پیش از انقلاب گذاشته بود، در نمایشگاه بین‌المللی تهران کنسرت عمومی برگزار کرد.
اکبر گلپایگانی، گلپا، شهریور ۱۳۹۶ درباره اجراهای محمدرضا شجریان به روزنامه قانون گفت: «شجریان که در دهه ۶۰ در موسیقی ایران برای خود امپراتوری ایجاد کرده بود چرا اکنون معترض شده؟ من خانه‌نشین بودم و او برای خود یکه‌تازی می‌کرد من مانند این آقایان هر روز به رنگی درنیامدم. توده‌ای نبودم که بعد حزب‌اللهی شوم و از مواهب قدرت برخوردار شوم.»
محمدرضا شجریان در خرداد ۱۳۷۷ به مجله راه نو گفت: «دیدگاه‌های امام خمینی سد را در مورد موسیقی شکست. این جرات را فقط امام خمینی داشت که گفت موسیقی می‌تواند خوب باشد با آیات عظام هم‌نظریم بدون اینکه از دیدگاه شرعی بگوییم. آن‌ها می‌گویند موسیقی‌ای که انسان را به فحشا می‌کشاند حرام است، ما می‌گوییم زشت است.»
او در خرداد ۱۳۹۵ به روزنامه ایران گفت: «ما روحانیت و دین و همه چیز را قبول داریم، اما بخشی از افراطیون ما را قبول ندارند در نظام جمهوری اسلامی که همه آن را پذیرفتند، یک آدمی اشتباهی می‌کند. ما تذکر می‌دهیم. این دلیل نیست که با نظام مخالفیم این درافتادن با کل نظام نیست. عده‌ای سوءاستفاده می‌کنند.»
علی جنتی، وزیر سابق ارشاد در دولت اول حسن روحانی در سال ۱۴۰۰ به مجله آگاهی نو درباره این مصاحبه شجریان چنین افشا کرد: «گفتیم اگر شجریان بگوید نظام را قبول دارم به کنسرتش مجوز بدهیم؟ جز ضرغامی بقیه موافقت کردند. با نوربخش حرف زدم مصاحبه‌ای با شجریان انجام داد، من هم مصاحبه را ویرایش کردم، ایران هم چاپ کرد. اما با کنسرت موافقت نشد. شجریان آمددفترم گپ زدیم رفت خارج.»
از سوی دیگر، داریوش پیرنیاکان، مهر ۱۳۹۵ در گفتگویی درباره مخالفت‌های شجریان با جمهوری اسلامی در اواخر دهه ۸۰ و سال‌هایی از دهه ۹۰ گفت: «مصاحبه‌های سیاسی شجریان برای این بود که مجوز کنسرت داخل به او ندادند شجریان این همه لابی کرد که اجازه بگیرد، وقتی ندادند افتاد سر دنده لج که حالا که اینجوری می‌کنید من هم مصاحبه می‌کنم. وگرنه ما ۳۰۰ تا کنسرت با هم داشتیم، یک دونه از این مصاحبه‌ها کرد؟»
شجریان همچنین در سال ۱۳۸۸ در مصاحبه‌ای درباره استفاده جمهوری اسلامی از ترانه‌های او گفت: «با ایران ای سرای امید من بچه‌ها را می‌فرستادند جبهه. به من گفتند هر روز ۴ صبح این را می‌گذاشتیم. وقتی می‌گذاشتیم آنچنان این بچه‌ها می‌رفتند که نمی‌فهمیدیم چطور رفتند.»
این درحالی است که روایت پر تکرار، استفاده از نوحه‌های محمدصادق آهنگران برای تهییج سربازان ایرانی در جنگ با عراق بود. صادق آهنگران در این‌باره گفته است: «دختر شهید من را دید گفت تو مقصر کشته شدن پدر من هستی. پدرم با صدای تو رفت، نمی‌بخشمت.»
