به گزارش آیندگان؛ شجریان تأکید کرد که هیچ محدودیتی برای حضور مردم وجود ندارد و تمهیدات لازم برای مدیریت جمعیت پیشبینی شده است. او گفت احتمالا کنسرت در ساعت ٢٢ برگزار خواهد شد: «مجوز برگزاری کنسرت خیابانی صادر شده است، این اجرا کاملاً رایگان و بدون هیچ محدودیتی برگزار خواهد شد.این اجرا، اجرایی مستقل است و نه به سفارش جایی است و نه به سفارش دستگاهی.»
او گفت که حدود ۸ سال پیش درخواست این کنسرت خیابانی را داده بوده است: «همیشه دنبال این موضوع بودم، نمیدانم شرایط به چه شکل تغییر کرده که موانع برداشته شده است. اما این همان خواستهای است که ما داشتیم.»
همچنین سحر فروزان، مدیر برنامههای شجریان دراین باره گفت: «این کنسرت بصورت مستقل و بدون وابستگی به هیچ مجموعهای با حمایت بانک صادرات برگزار خواهد شد.»
به گفته شجریان این برنامه شامل قطعاتی از آثار پیشین اوست و با قطعه «دیار عاشقان» آغاز و با تصنیف ماندگار «مرغ سحر» به پایان میرسد. او همچنین از برنامهریزی برای پخش آنلاین این رویداد برای افرادی که امکان حضور فیزیکی ندارند خبر داد.
این اجرا که با همراهی ارکستر ۳۰ نفره سیاوش برگزار خواهد شد به دلیل همزمانی با سالگرد خیزش انقلابی مردم ایران در سال ۱۴۰۱ که به دلیل قتل حکومتی مهسا امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد اتفاق افتاد، بسیار پر واکنش شده است.
برگزاری این کنسرت درحالی است که موسیقی در ایران با محدودیتهای متعددی مواجه است و علاوه بر ممنوعیت خوانندگی زنان، خوانندههای زیرزمینی بسیاری وجود دارد. علاوه بر اینکه برخی هنرمندان به دلیل مواضع انتقادی خود از ادامه کار منع شدهاند و صفحات شبکههای اجتماعی بسیاری از هنرمندان مسدود شده است. این شرایط باعث شده است که برگزاری چنین کنسرتی در فضای باز پرسشها و بحثهای گستردهای را در جامعه ایجاد کند.
با وجود اینکه اعلام برگزاری کنسرت خیابانی شجریان با استقبال بسیاری از مردم مواجه شده، اما واکنشهای متفاوتی در شبکههای اجتماعی و میان هنرمندان مواجه شده است.
برخی از مخاطبان این اقدام را فرصتی برای دسترسی رایگان به موسیقی باکیفیت و لحظهای از شادی جمعی در شرایط دشوار اقتصادی و اجتماعی ایران دانستهاند.
با این حال انتقادهای تندی نیز از این رویداد مطرح شده است. برخی کاربران و هنرمندان این کنسرت را تلاشی برای تبلیغات حکومتی و تحریک احساسات ملیگرایانه در شرایط بحرانی ایران تلقی کردهاند. از سوی دیگر اسپانسری بانک صادرات بر این کنسرت هم انتقاداتی به شجریان وارد کرده است؛ «پس این کنسرت رایگان نیست.»
صفحه اکس منتسب به مهدی یراحی، خواننده پاپ و منتقد جمهوری اسلامی، در واکنشی غیرمستقیم، با انتشار ویدیویی از فیلم تایتانیک که نوازندگان در لحظات غرق شدن کشتی به نواختن ادامه میدهند، بهطور ضمنی این کنسرت را با وضعیت کنونی ایران مقایسه کرده است.
با این حال برخی هم مانند مسعود سفیری معتقدند: «همایون شجریان برای همه مردم ایران می خواند. در میدان ازادی که از سال ۵۷ از نماد ازادی به نماد سرکوب و تحقیر و تهدید تبدیل شده. منتقدان بروند برقصند. بروند خیابان را فتح کنند و تا صبح بمانند در خیابان تا شاید بدانند هر لحظه ای یک فرصت است.»
سالها پیگیرش بودم
همایون شجریان اما با انتشار ویدیویی از میدان آزادی، در پاسخ به منتقدان نوشت: «این اجرا خواستهای بود که سالها در دل داشتم و بارها بر زبان آورده بودم. امروز که امکان تحقق آن فراهم شده، بر خود وظیفه میدانم به عهد و آرزوی دیرینهام پایبند بمانم و این برنامه را برای مردم و شهرم برگزار کنم. پس از انتشار این خبر، سیل محبت و همراهی شما مرا سرشار از شکر و سپاس کرد. در عین حال میدانم برخی نیز از این اتفاق خرسند نبودند.»
او نوشت: «زندگی هر روز در جریان است؛ چه با شادی و چه با غم. با همه ی تلخی ها و شیرینی هایش. کنسرتها و تئاترها در سالنهای شهر و چه بسا در خیابان برپا میشوند، کسبه به کار مشغولند، معلمان و دانش آموزان به کلاس میروند، تولیدکنندگان و کارگران در حال فعالیتند، دید و بازدیدها و سفرها ادامه دارد. همهی اینها در دل مشکلاتی رخ میدهد که بر کسی پوشیده نیست: فشارهای اقتصادی، نگرانیهای اجتماعی، و بیمهای بزرگتر از آیندهای نامعلوم. هیچکس نمیتواند انکار کند که ما در شرایطی دشوار زندگی میکنیم.»
شجریان نوشت: «اما درست در همین بستر سختیها و دل دشواری هاست که امید و زندگی معنا می یابد و موسیقی میتواند لحظهای آرامش، همدلی و امید بیافریند. واقعیت این است که امروز «زندگی عادی ما، همان زندگی غیرعادی ماست». شاید حتی یک روز روشن و بیدغدغه، برای ما اتفاقی غیرعادی محسوب شود. من بر این باورم که موسیقی، لحظهای برای آرامش و پیوند دلهاست، نه ابزاری برای عادینمایی یا انکار رنجها.»
او نوشت: «پس لطفاً این برنامه را با تحلیلها و قضاوتها گره نزنیم. این اجرا نه تلاشی برای پوشاندن مشکلات، بلکه تلاشی برای بخشیدن لحظهای حال خوش به مردمی است که سزاوار شادیاند. باور دارم که این خواستهی کوچک، حقی طبیعی برای همهی ماست. ما زاده و پرورده ی نسلی هستیم که گفتند غمهای بزرگ را به کارهای بزرگ تبدیل باید کرد.»