در پی حمله نظامی اسرائیل به ایران، اس‌بی‌اس استرالیا در گزارشی وضعیت فعلی تهران، پایتخت ایران را روایت کرده است؛ تهران تقریباً خالی شده و بسیاری از ساکنان برای نجات جان خود از شهر گریخته‌اند. این رسانه با چند نفر از اهالی تهران گفت‌وگو کرده؛ کسانی که از «دود سیاه»، «صدای مداوم انفجار و تیراندازی» و «احساس همیشگی ترس» گفته‌اند. یک نفر گفته هر شب قبل از خواب به همسرش می‌گوید «دوستت دارم، شاید این آخرین بار باشد».
برخی به دلیل ترس، فقط از پشت پنجره به شهر نگاه می‌کنند. اس‌بی‌اس همچنین به کمبود پرستار، قطع اینترنت، و توقف درمان بیماران در بیمارستان‌های تهران اشاره کرده است.
متن فارسی گزارش جنیفر شرر، نیو صدر با عنوان Thousands from Tehran have fled their home. Those who've stayed say they feel 'constant anxiety' که ۲۰ ژوئن ۲۰۲۵، در SBS News منتشر شده را در ادامه بخوانید؛
ستون‌هایی از «دود سیاه» که از گوشه‌های مختلف شهر برخاسته‌اند، «صدای انفجارهای مهیب»، «تیراندازی ممتد پدافند» و خیابان‌های خالی؛ این‌ها توصیف‌هایی هستند که برخی از ساکنان پایتخت ایران، تهران، پس از یک هفته از آغاز درگیری با اسرائیل، درباره‌ی شهرشان بیان می‌کنند.
یکی از شهروندان به SBS News گفت: «من دائماً در اضطراب هستم. وقتی شب می‌خواهم بخوابم، با خودم فکر می‌کنم آیا باید به همسرم بگویم “دوستت دارم”؟ آیا باید به او بگویم “زندگی خوبی با تو داشتم”؟ اگر این لحظه، آخرین لحظه باشد چه؟»
شخص دیگری از تهران گفت: «اگر بگویم نمی‌ترسم، دروغ گفته‌ام. همه‌ی ما ترسیده‌ایم، همه‌ی ما مضطربیم. آینده برای همه‌مان نامعلوم است.»
«شهر تقریباً خالی است»
درگیری میان ایران و اسرائیل در روز جمعه ۱۳ ژوئن آغاز شد، زمانی که اسرائیل حمله‌ای هوایی را انجام داد و ادعا کرد که هدفش، متوقف کردن تلاش‌های ایران برای توسعه‌ی سلاح هسته‌ای است.
تأسیسات هسته‌ای، سایت‌های نظامی و ساختمان‌های مسکونی هدف قرار گرفتند، در حالی که رسانه‌های ایرانی گزارش دادند فرماندهان نظامی، دانشمندان هسته‌ای و غیرنظامیان کشته شده‌اند.
ایران نیز با حملات موشکی و پهپادی به اسرائیل پاسخ داد و دو کشور از آن زمان به تبادل حملات مرگبار ادامه داده‌اند.
تا روز جمعه، طبق اعلام اسرائیل، دست‌کم ۲۵ نفر در حملات ایران کشته شده‌اند.
ایران نیز روز یکشنبه اعلام کرد حملات اسرائیل دست‌کم ۲۲۴ کشته بر جا گذاشته، اما از آن زمان آمار جدیدی ارائه نشده است.
آژانس خبری فعالان حقوق بشر (HRANA) مستقر در واشنگتن، اعلام کرده دست‌کم ۶۳۹ نفر در حملات اسرائیل به ایران کشته شده‌اند.
گروه‌های حقوق بشری از مقامات ایرانی و اسرائیلی خواسته‌اند که از غیرنظامیان محافظت کنند.
کینزوم دونگدو، مدیر امور حمایتی عفو بین‌الملل در استرالیا، به SBS News گفت: «آنچه در هر دو کشور شاهد هستیم، الگوی حملات کور و غیرقانونی است. این اقدامات نه تنها از نظر اخلاقی غیرقابل توجیه‌اند، بلکه نقض مستقیم قوانین حقوق بشری هستند.»
روز سه‌شنبه، رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، اعلام کرد که حدود ۱۰ میلیون ساکن تهران باید «بلافاصله شهر را ترک کنند.»
تهران در هفته‌ی گذشته، یکی از اهداف اصلی حملات اسرائیل بوده است.
«صدای شهر ناپدید شده است»
شاهدان عینی در تهران به SBS News گفتند که بسیاری از مردم خانه‌های خود را ترک کرده‌اند.
یکی از آن‌ها گفت: «خیلی‌ها برای نجات جان‌شان شهر را ترک کرده‌اند. شهر تقریباً خالی است. بیشتر مغازه‌ها بسته‌اند. الان زندگی در تهران وضعیت خوبی ندارد.»
فردی دیگر گفت: «صدای همیشگی شهر ناپدید شده.»
ساکنان تهران که در وضعیت عدم قطعیت زندگی می‌کنند، می‌گویند برای شهرشان نگرانند؛ شهری که اکنون کاملاً متفاوت از یک هفته‌ی پیش است.
یکی گفت: «شهرم را فقط از پشت پنجره می‌بینم. از یک طرف می‌خواهم از نزدیک ببینم چه خبر است، با چشم خودم ببینم. اما نمی‌توانم، چون می‌ترسم.»
کمبود پرستار و پزشک
ترک تهران برای برخی از ساکنانش، بهای سنگینی داشته است.
رامک بامزر، ایرانی-استرالیایی، نگران پدرش در ایران است.
ساکن تهران چند هفته پیش مبتلا به سرطان روده بزرگ تشخیص داده شد و در یکی از بیمارستان‌های پایتخت، تحت درمان فوری بود.
بامزر گفت پدرش به‌دلیل حملات موشکی و بمباران منطقه‌ی اطراف بیمارستان، مجبور به ترک تهران شد و این یعنی شیمی‌درمانی‌اش متوقف شده است.
او به SBS News گفت: «نقطه‌ای نزدیک بیمارستان را زدند، نه دقیقاً خود بیمارستان، اما شوک آن خیلی شدید بود. پدرم روی تخت بیمارستان منتظر شروع شیمی‌درمانی بود، اما پرستارها غش کردند.»
بامزر گفت پدرش اکنون در وضعیتی بلاتکلیف است: «نمی‌دانیم چه زمانی می‌تواند درمان را از سر بگیرد، و اگر زودتر درمان نکند، ممکن است برایش خیلی خطرناک باشد. این خیلی جدی است — وقتی سرطان داری و در جنگ هستی، انگار باید بین آن‌ها یکی را اولویت بدهی.»
دکتر امیرعلی سوادکوهی، پزشک بخش مراقبت‌های ویژه در تهران، به SBS News گفت که پشتیبانی پزشکی در شهر رو به کاهش است.
او گفت: «خیلی‌ها از تهران رفته‌اند و با کمبود پرستار و پزشک مواجه هستیم. سعی کرده‌ایم بخش‌ها را ادغام کنیم تا از تعداد محدود کادر درمانی به بهترین شکل استفاده کنیم.»
در حالی که بامزر در دو روز گذشته نتوانسته با پدرش تماس بگیرد — چون بسیاری از ایرانی‌ها دسترسی به اینترنت را از دست داده‌اند — فاصله‌ی بین پدر و دختر بیش از هر زمان دیگری حس می‌شود.
او گفت: «اگر آنجا بودم، شاید می‌توانستم کاری بکنم. اینجا فقط درمانده‌ای. احساس می‌کنی هیچ قدرتی برای کمک نداری.»
ترجیح می‌دهم در خانه‌ام بمانم و بمیرم
در حالی که برخی تصمیم به فرار از تهران گرفته‌اند، برخی دیگر تصمیم گرفته‌اند بمانند.
فریمان کاشانی، ایرانی-استرالیایی، می‌گوید مادر ۷۲ ساله‌اش یکی از آن‌هاست: «او خیلی قوی است. تصمیم گرفت در خانه بماند. گفت “اگر قرار است بمیرم، ترجیح می‌دهم در خانه‌ام بمیرم.”»
کاشانی که هزاران کیلومتر از مادرش فاصله دارد، می‌گوید احساس «درماندگی» می‌کند.
او گفت: «می‌توانم احساس کنم که جنگ چقدر ویرانگر است. با تمام وجودم، با قلبم آن را حس می‌کنم.»