روز سوم تیرماه «مانی جعفرزاده»، آهنگساز، خبر از تخریب منزل «کیوان ساکت»، آهنگساز و نوازنده تار، داد و خود ساکت هم با انتشار متنی نوشت: «خانه من فدای فرهنگ ایران. خانه من چیزی نیست.»
او در بخش دیگری از متنی که منتشر کرده، گفته است: «زندگی من نابود شد، ولی زندگی من فدای ایران فدای ایران بزرگ. ۹۰ درصد آثاری که ساخته‌ام، برپایه عشق به ایران، فرهنگ و مردم ایران بوده است. دلا دیدی که خورشید از شب سرد چو آتش سر ز خاکستر برآورد.»
این آهنگساز در ادامه نوشته خود آورده است: «من سیاستمدار نیستم. من برای صلح عشق و دوستی همیشه کوشش کرده‌ام. جنگ زشت‌ترین چیزی است که هر کسی بر دیگری تحمیل می‌کند و در این زمان دفاع ناگزیر است. ایران و مردم ایران بسیار قوی هستند و به یاری و یاد آرش کمانگیر می‌توانیم بر همه اهریمنان فائق بیاییم. آنچه در اینجا به‌جا می‌گذارم، خاطرات من است. بسیاری از بزرگان فرهنگ و هنر به اینجا آمده‌اند. درود و مهر بر ایران بزرگ.»
عصر ۲۵ خرداد نیز دو انفجار در نزدیکی منزل زنده‌یاد «اکبر رادی»، نمایشنامه‌نویس برجسته معاصر ایران، رخ داد که تصاویر نشان می‌دهند خانه و دفتر کار او به‌طور کامل تخریب شده است؛ به‌شکلی که قابل سکونت نیست.
«آرش رادی»، فرزند این نمایشنامه‌نویس، با اعلام این خبر گفته بود این اتفاق در حالی رخ داد که مادرم در خانه و مشغول تلویزیون دیدن بود و ناگهان منزل ما تخریب شد: «مادرم آسیب جسمی ندیده است، اما موج انفجار به او وارد شده است و اکنون به منزل برادرم در شمال کشور رفته است.»
اکبر رادی را پدر نمایشنامه‌نویسی ایران می‌نامند. او تأثیرپذیری از هنریک ایبسن و آنتون چخوف توانست سبکی مستقل و متمایز بسازد و در آثارش انعکاس واقعیت‌های اجتماعی ایران را با ظرافت روایت کند. «لبخند باشکوه آقای گیل»، «آهسته با گل سرخ» و «ملودی شهر بارانی»، از جمله آثار ماندگار او هستند.
در خانه این چهره تئاتر بخشی از آثار، یادداشت‌ها و اسناد مرتبط با او نگهداری می‌شد. فرزند او گفته تنها کاری که توانسته انجام دهد، این بوده که دست‌نوشته‌های پدرش را که ارزش تاریخی و هنری دارد، جمع‌آوری کند.
در حملات هوایی خردادماه در بلوار کشاورز هم خانه پدری ستاره و لاله اسکندری تخریب شده بود. «روزبه اسکندری»، برادر این دو بازیگر، پیامی را در فضای مجازی منتشر کرد و نوشت: «خانه پدری من امروز در اثر حملات هوایی اسرائیل در بلوار کشاورز تهران ویران شده است. خانه پدری بزرگ‌تر، ایران است که نباید ویران شود.»
لاله اسکندری دراین‌باره به خبرگزاری مهر گفته بود: «مادرم منزل بود و انفجاری در فاصله‌ای بسیار نزدیک به منزلش رخ داد و خدا را شکر که خودش به این دلیل که از پنجره‌ها فاصله داشت، آسیبی ندید.»
او در ادامه گفته است دفتر کار خودش هم نزدیک به خیابان صابونچی بوده و در اثر انفجاری که در آن خیابان رخ داده، آسیب دیده است.
روزهای نخست این جنگ دوازده روزه، «محمد اردلانی»، طراح گرافیک، تصویری از خانه‌اش را که درنتیجه حملات اسرائیل شیشه‌های آن شکسته بود، منتشر کرد و با انتشار شعری نوشت: «در خاوری که هیچ‌چیز میانه نیست/ شیشه‌های خانه‌ام/ مثل قلب پیرمرد همسایه/ درهم شکست…»
با وجود خسارات گسترده به خانه‌های برخی هنرمندان در جریان حملات اخیر، آنان همچنان در گفته‌های خود بر اهمیت فرهنگ، صلح و همبستگی تأکید دارند. شاید هنر بتواند در روزهای ویرانی چراغی برای امید باشد.