آخرین‌ها:

اظهارات بی‌پرده رئیس دفتر ترامپ درباره «شخصیت الکلی» رئیس‌جمهور و مصرف کتامین توسط ایلان ماسک

سوزی وایلز، رئیس دفتر کاخ سفید و دستیار ارشد رییس جمهور آمریکا، در مصاحبه‌هایی با ونیتی فِر، گفت دونالد ترامپ «شخصیتی شبیه الکلی‌ها» دارد، جی‌دی ونس را «نظریه‌پرداز توطئه» خواند و نتیجه گرفت پام باندی در رسیدگی اولیه به پرونده‌های اپستین «کاملاً خراب کرده است».
تصویر اظهارات بی‌پرده رئیس دفتر ترامپ درباره «شخصیت الکلی» رئیس‌جمهور و مصرف کتامین توسط ایلان ماسک

به گزارش آیندگان؛ سوزی وایلز، رئیس دفتر کاخ سفید، در مجموعه‌ای از ۱۱ مصاحبه خصوصی با کریس ویپل، نویسنده کتاب‌های معتبر درباره رؤسای دفتر کاخ سفید، اظهاراتی بی‌سابقه و جنجالی درباره دونالد ترامپ و چهره‌های کلیدی دولت او مطرح کرده است؛ مصاحبه‌هایی که این هفته در مجله Vanity Fair منتشر شده‌اند.

وایلز در این گفت‌وگوها اذعان می‌کند که پیگردهای قضایی دولت ترامپ علیه مخالفان سیاسی، دست‌کم تا حدی، ریشه در «تسویه‌حساب» و میل رئیس‌جمهور به تلافی‌جویی دارد.

سوزی وایلز می‌گوید که تلاش کرده بود با دونالد ترامپ به توافقی برسد تا رویکرد «تسویه‌حساب» ظرف ۹۰ روز نخست پایان یابد، اما این توافق «عملاً اجرا نشد». با این حال، وایلز می‌گوید ترامپ دائماً به انتقام فکر نمی‌کند، «اما وقتی فرصتی پیش بیاید، دنبالش می‌رود».

طبق گزارش نیویورک‌تایمز، وایلز در این مصاحبه‌ها ترامپ را فردی با «شخصیت الکلی‌ها» توصیف می‌کند و تأیید می‌کند که رئیس‌جمهور در ادعاهایش علیه بیل کلینتون درباره ارتباط با جفری اپستین اشتباه کرده و مدرکی برای آن وجود ندارد، هرچند نام خود ترامپ در اسناد اپستین آمده، «نه در ارتباط با رفتار مجرمانه».

اظهارات وایلز درباره ایلان ماسک نیز محور توجه گزارش نیویورک‌تایمز است. او در گفت‌وگو با ویپل، ماسک را «مصرف‌کننده علنی کتامین» و فردی «عجیب و گاه غیرعقلانی» توصیف می‌کند. هرچند وایلز بعداً در مصاحبه‌ای با خود نیویورک‌تایمز این نقل‌قول را انکار می‌کند، Vanity Fair با پخش فایل صوتی ضبط‌شده نشان می‌دهد که این جمله دقیقاً از زبان او بیان شده است.

به نوشته نیویورک‌تایمز، این تضاد میان انکار رسمی و ضبط صوتی موجود، بار دیگر فاصله میان روایت علنی کاخ سفید و گفت‌وگوهای پشت‌پرده قدرت را آشکار می‌کند—جایی که انتقام سیاسی، تصمیم‌گیری شخصی و نقش چهره‌هایی مانند ماسک، به شکلی بی‌پرده مطرح می‌شوند.

در ادامه، ترجمه کامل گزارش پیتر بیکر که با تیتر اصلی «Trump’s Top Aide Acknowledges ‘Score Settling’ Behind Prosecutions» روز ۱۶ دسامبر ۲۰۲۵ در نیویورک‌تایمز منتشر شده است را بخوانید؛

رئیس دفتر رئیس‌جمهور ترامپ گفت که تلاش کرده است او را متقاعد کند پس از ۹۰ روز نخست ریاست‌جمهوری، «تسویه‌حساب» با دشمنان سیاسی‌اش را متوقف کند، اما اذعان کرد که فشارهای ادامه‌دار دولت برای پیگردهای قضایی، تا حدی از میل رئیس‌جمهور به تلافی‌جویی سرچشمه می‌گیرد.

سوزی وایلز، رئیس دفتر کاخ سفید، به یک مصاحبه‌کننده گفت با آقای ترامپ به یک «توافق شُل و ول» رسیده بود تا پس از سه ماه، تمرکز بر مجازات مخالفان کنار گذاشته شود؛ تلاشی که ظاهراً موفق نشد. او با تأکید بر این‌که آقای ترامپ دائماً به فکر انتقام نیست، افزود: «اما وقتی فرصتی پیش بیاید، دنبالش می‌رود.»

خانم وایلز این اظهارات را در مجموعه‌ای از مصاحبه‌های به‌طرز خارق‌العاده‌ای بی‌پرده طی سال نخستِ دومین دوره ریاست‌جمهوری ترامپ با نویسنده کریس ویپل مطرح کرده است؛ مصاحبه‌هایی که ونیتی فِر روز سه‌شنبه منتشر می‌کند. او نه‌تنها تأیید کرد که آقای ترامپ از پیگرد کیفری برای تلافی علیه دشمنان استفاده می‌کند، بلکه اذعان داشت وقتی ترامپ بیل کلینتونِ رئیس‌جمهور سابق را متهم کرد که به جزیره خصوصی جفری اپستین، مجرم جنسی، رفته است، حقیقت را نگفته بود.

در این ۱۱ مصاحبه، خانم وایلز ارزیابی‌های تند و صریحی از رئیس‌جمهور و تیمش ارائه داد: آقای ترامپ «شخصیتی شبیه الکلی‌ها» دارد. معاون رئیس‌جمهور، جی‌دی ونس، «ده سال است نظریه‌پرداز توطئه بوده» و تغییر موضعش از منتقد ترامپ به متحد، نه از سر اصول بلکه «تا حدی سیاسی» و به‌خاطر نامزدی سنا بوده است.

ایلان ماسک «مصرف‌کننده علنی کتامین» است و «پرنده‌ای عجیب‌وغریب»، که رفتارش همیشه «عقلانی» نبود و او را «مبهوت» می‌کرد. راسل تی. ووت، مدیر بودجه، «متعصب مطلق راست‌گرای افراطی» است. و دادستان کل پام باندی در رسیدگی اولیه به پرونده‌های اپستین «کاملاً خراب کرده است».

خانم وایلز هم‌زمان که مناظره‌ها درون دولت جریان داشت، تردیدهای خود درباره برخی سیاست‌ها را همان موقع با آقای ویپل در میان گذاشت. گفت که از ترامپ خواسته بود خطرناک‌ترین شورشیان ۶ ژانویه ۲۰۲۱ را عفو نکند، که او به‌هرحال چنین کرد. ناموفق تلاش کرد اعلام تعرفه‌های بزرگ را به‌خاطر «اختلاف نظر عظیم» میان مشاورانش به تعویق بیندازد. و گفت دولت باید برای جلوگیری از اشتباه‌ها در اخراج‌ها «دقیق‌تر نگاه کند».

با این حال، او از این‌که نظرش کنار گذاشته شده شکایتی نکرد و در مقاطع مختلف گفت با تصمیم‌های نهایی «همراه شده است». «چند باری بوده که رأی من کم آورده»، گفت. «و اگر مساوی باشد، او می‌برد.»

دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، و سوزی وایلز، رئیس دفتر کاخ سفید، در مراسم انتقال آبرومندانه بقایای دو عضو گارد ملی آیووا که در سوریه کشته شدند/ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۵/ رویترز

این اظهارات خارج از متن یادآور اپیزود مشابهی در دوره نخست ریاست‌جمهوری رونالد ریگان است؛ زمانی که مدیر بودجه‌اش، دیوید اِی. استاکمن، نیز مجموعه‌ای از مصاحبه‌های صریح با نشریه‌ای که آن زمان آتلانتیک مانثلی نام داشت انجام داد و جنجال بزرگی به پا شد.

در حالی که استاکمن مصاحبه‌هایش را از کاخ سفید پنهان کرده بود (و نزدیک بود اخراج شود)، تیم گسترده ترامپ با ونیتی فِر همکاری کرد. جی‌دی ونس و وزیر خارجه مارکو روبیو مصاحبه کردند و همراه با چهره‌های ارشد دیگری چون استیون میلر و کارولاین لویت، برای عکس‌های پرزرق‌وبرق کریستوفر اندرسن ژست گرفتند.

خانم وایلز، استراتژیست سیاسی کم‌حاشیه فلوریدایی که کمپین بازگشت موفق ترامپ در سال گذشته را اداره کرد، در این دوره مهم‌ترین دستیار رئیس‌جمهور بوده و به‌خاطر اداره منظم‌تر دولت نسبت به دوره اولِ آشفته او اعتبار یافته است. ترامپ آن‌قدر به او نزدیک شده که هفته گذشته در یک تجمع او را «سوزی ترامپ» نامید.

با این حال، کاخ سفیدِ تحت مدیریت خانم وایلز هم آشفته است، فقط به شکلی متفاوت. برخلاف جان اف. کلی، طولانی‌ترین رئیس دفتر دوره نخست ترامپ که وظیفه‌اش را مهار اقداماتی می‌دانست که آن‌ها را افراطی، ناپخته یا حتی غیرقانونی تلقی می‌کرد، خانم وایلز نقش خود را محدودکننده ترامپ نمی‌بیند. او روشن می‌کند مأموریتش تسهیل خواسته‌های رئیس‌جمهور است، حتی اگر گاهی فکر کند او زیاده‌روی می‌کند.

او توانایی کار با ترامپ را به بزرگ شدن با پدری الکلی نسبت می‌دهد؛ پَت سامِرال، گزارشگر ورزشی. «الکلی‌های کارکردبالا یا به‌طور کلی الکلی‌ها، وقتی می‌نوشند شخصیت‌شان اغراق‌آمیز می‌شود»، گفت. «برای همین من تا حدی در شخصیت‌های بزرگ خبره‌ام.» او افزود گرچه ترامپ مشروب نمی‌نوشد، «شخصیتی شبیه الکلی‌ها» دارد و با «باوری عمل می‌کند که هیچ کاری نیست نتواند انجام دهد؛ هیچ، صفر، هیچ.»

نشانه‌ای از این‌که شغلش تا چه حد حول شخصیت بزرگ و گفتار سیال رئیس‌جمهور می‌چرخد این است که کنار شومینه دفترش در بال غربی، یک مانیتور مستقل با پخش زنده پست‌های شبکه‌های اجتماعی ترامپ نگه می‌دارد.

تمرکز رئیس‌جمهور بر تلافی از دشمنان نمونه‌ای گویاست. خانم وایلز در مارس به آقای ویپل گفت به ترامپ گفته بود ریاست‌جمهوری قرار نیست «تور انتقام» باشد. «یک توافق شُل داریم که تسویه‌حساب قبل از پایان ۹۰ روز اول تمام شود»، گفت. وقتی تا اوت چنین نشد، افزود: «فکر نمی‌کنم او در تور انتقام باشد»، اما هدفش کسانی است که به گفته او «کارهای بدی» علیه‌اش کرده‌اند. «در بعضی موارد ممکن است شبیه انتقام به نظر برسد»، گفت. «و گاهی عنصری از آن وجود دارد. چه کسی سرزنشش می‌کند؟ من نه.»

از جمله اهداف، به اذعان او، لِتیشیا جیمز، دادستان کل نیویورک، بود که در دادگاه مدنی علیه ترامپ به‌خاطر تقلب تجاری حکمی نزدیک به ۵۰۰ میلیون دلار گرفت. «خب، شاید این یکی انتقام باشد»، وایلز گفت. آیا به ترامپ توصیه کرده بود عقب‌نشینی کند؟ «نه در مورد او. نیم‌میلیارد دلار از پولش بود.» (دادگاه تجدیدنظر بعداً جریمه را به‌عنوان افراطی لغو کرد اما حکم را دست‌نخورده گذاشت.)

درباره جیمز بی. کومی، رئیس اف‌بی‌آی که ترامپ هنگام رهبری تحقیق درباره مداخله روسیه در انتخابات ۲۰۱۶ اخراجش کرد، وایلز گفت: «مردم ممکن است فکر کنند این vindictive به نظر می‌رسد. نمی‌توانم بگویم چرا نباید چنین فکر کنند.» افزود: «فکر نمی‌کنم صبح‌ها با فکر انتقام بیدار شود. اما وقتی فرصتی باشد، دنبالش می‌رود.»

دولت ترامپ علیه خانم جیمز و آقای کومی کیفرخواست‌هایی مطرح کرد که هر دو به‌وسیله قاضی فدرال رد شدند. دولت گفته به تلاش ادامه می‌دهد، اما دو هیئت منصفه از صدور کیفرخواست دوباره علیه جیمز خودداری کرده‌اند و قاضی دیگری حکمی صادر کرده که پیگرد کومی را دشوارتر می‌کند.

وقتی دوشنبه شب برای اظهار نظر تماس گرفته شد، خانم وایلز انگیزه‌های شخصی ترامپ را کم‌اهمیت جلوه داد. «این‌طور نیست که فکر کند به او ظلم شده، هرچند شده»، به نیویورک‌تایمز گفت. «فکر می‌کند به دیگران ظلم شده و نباید بتوانند همان کاری را که با او کردند با کس دیگری بکنند، و راه درمان ــ دست‌کم بالقوه ــ افشای آنچه رخ داده است.»

او افزود می‌خواست این موضوع زودتر جمع شود: «نمی‌خواهید مانع دستورکار واقعی شود. بنابراین، به‌طور کلی، بیایید ظرف ۹۰ روز شروعش کنیم. که کردیم. حالا دستگاه عدالت کند کار می‌کند و حتی اگر ظرف ۹۰ روز آغاز شده باشد، ممکن است زمان زیادی طول بکشد.»

در مصاحبه‌های منتشرشده در ونیتی فِر، وایلز باندی ــ یکی از نزدیک‌ترین دوستانش در دولت ــ را به‌خاطر رسیدگی اولیه به پرونده‌های اپستین سرزنش کرد؛ موضوعی که برای پایگاه راست‌گرای ترامپ به مسئله‌ای حیثیتی تبدیل شده است. «فکر می‌کنم او کاملاً در درک این‌که این دقیقاً گروه هدفی است که به این موضوع اهمیت می‌دهد، خراب کرد»، گفت. «اول، به آن‌ها زونکن‌هایی پر از هیچ داد. بعد گفت فهرست شاهدان یا فهرست مشتریان روی میزش است. فهرست مشتری وجود ندارد و قطعاً روی میز او هم نبود.» ونس، برعکس، حساسیت موضوع را می‌فهمید چون خودش «نظریه‌پرداز توطئه» بود، به گفته او.

وایلز گفت اسناد اپستین را خوانده و پذیرفت نام ترامپ در آن‌ها هست. «می‌دانیم اسمش در پرونده هست»، گفت. «و او در پرونده کاری وحشتناک نکرده است.»

اما ظاهراً بیل کلینتون هم چنین نیست. درباره ادعاهای سالیان ترامپ مبنی بر سفر کلینتون به جزیره اپستین، وایلز گفت: «هیچ مدرکی وجود ندارد.» پرسیده شد آیا در اسناد چیزی علیه کلینتون هست، گفت: «رئیس‌جمهور در این‌باره اشتباه می‌کرد.»

او افزود ایده مصاحبه در زندان با ژیزلین مکسول، همکار محکوم اپستین، از سوی معاون دادستان کل، تاد بلانش، مطرح شد و رئیس‌جمهور نمی‌دانست که او به اردوگاه زندان با حداقل امنیت منتقل می‌شود. «رئیس‌جمهور عصبانی شد»، گفت. «بسیار ناراحت شد. نمی‌دانم چرا منتقلش کردند. رئیس‌جمهور هم نمی‌داند.»

وایلز از ناخرسندی‌اش نسبت به ماسک گفت؛ میلیاردرِ اوایل سال که اختیار یافت آژانس‌های فدرال را درهم بکوبد و بدون روند مشخص کارکنان را اخراج کند. «او موجودی عجیب‌وغریب است، همان‌طور که به نظرم نابغه‌ها هستند. مفید نیست، اما او خودش است.» وقتی ماسک پستی را بازنشر کرد که می‌گفت استالین، مائو و هیتلر میلیون‌ها نفر را نکشتند، بلکه کارمندان بخش عمومی کشتند، وایلز گفت: «فکر می‌کنم آن موقع دارد میکرودوز می‌کند.» پرسیده شد منظورش چیست؛ گفت: «او مصرف‌کننده علنی کتامین است.»

ماسک اذعان کرده «چند سال پیش» کتامین را امتحان کرده، اما گزارش‌های مصرف اخیر را رد کرده است. وایلز در مصاحبه دوشنبه با تایمز به نقل قول منتسب به خود درباره مصرف مواد ماسک اعتراض کرد: «مسخره است. من چنین چیزی نمی‌گفتم و نمی‌دانستم.» اما ویپل برای تایمز نواری پخش کرد که در آن صدای او در حال گفتن همین جمله شنیده می‌شود.

تخریب آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا (USAID) توسط ماسک، از جمله کمک‌های نجات‌بخش به فقیرترین مردم جهان، وایلز را ناراحت کرد. «در ابتدا مبهوت شدم»، به ویپل گفت. «چون هر کسی که به دولت توجه کند و به USAID توجه کرده باشد، مثل من باور داشت که آن‌ها کار بسیار خوبی انجام می‌دهند.» او گفت رویکرد ماسک «شیوه‌ای نیست که من انجامش بدهم» و یادآوری کرد به او گفته: «نمی‌شود فقط مردم را از دفترهایشان بیرون قفل کرد.» ماسک را «مختل‌کننده» خواند، اما افزود: «هیچ آدم عاقلی نمی‌تواند فکر کند روند USAID خوب بوده است. هیچ‌کس.»

او مخالفتی با رجزخوانی ترامپ علیه ونزوئلا و بمباران قایق‌های حامل قاچاقچیان ادعایی مواد نشان نداد و گفت هدف واقعی ترامپ تغییر رژیم علیه نیکلاس مادورو است. «می‌خواهد آن‌قدر قایق‌ها را منفجر کند تا مادورو کوتاه بیاید»، گفت. «و آدم‌هایی خیلی باهوش‌تر از من می‌گویند که خواهد آمد.»

او پذیرفت اگر ترامپ بخواهد «حملات زمینی» در ونزوئلا یا جای دیگر منطقه انجام دهد، به مجوز کنگره نیاز است. «اگر فعالیتی روی زمین را مجاز کند، آن‌وقت جنگ است و کنگره لازم می‌شود»، گفت.

وایلز درباره نحوه اجرای بازداشت و اخراج مهاجران نیز ابراز نگرانی کرد. «می‌پذیرم که باید روند اخراج را دقیق‌تر بررسی کنیم»، گفت. مجرمان باید اخراج شوند، افزود، «اما اگر تردیدی باشد، روند ما باید به سمت دوباره‌سنجی متمایل شود.» وقتی دو مادر پس از حضور داوطلبانه در جلسات معمول مهاجرت همراه با فرزندانشان بازداشت و اخراج شدند، گفت: «نمی‌فهمم چطور چنین اشتباهی رخ می‌دهد، اما کسی مرتکبش شده است.»

او اختلافات شدید داخلی بر سر اعلام تعرفه‌های بزرگ در بهار گذشته را تأیید کرد. «اختلاف بزرگی بر سر خوب بودن تعرفه‌ها وجود داشت»، گفت. «به دونالد ترامپ گفتیم: امروز درباره تعرفه‌ها حرف نزنیم؛ صبر کنیم تا تیم کاملاً متحد شود.» اما او اعلام کرد و «دردناک‌تر از انتظار من بود.»

وایلز تأیید کرد می‌خواهد ترامپ بیشتر درباره اقتصاد و کمتر درباره عربستان سعودی صحبت کند. او استفاده از ارتش برای اثرگذاری بر انتخابات میان‌دوره‌ای را رد کرد و نامزدی دوباره ترامپ در ۲۰۲۸ را منتفی دانست. اظهاراتش درباره دوره سومِ خلاف قانون اساسی «صددرصد» برای «دیوانه کردن مردم» است.

درباره جانشینان بالقوه، ونس و روبیو، او تفاوت مسیر حمایت آن‌ها از ترامپ را شرح داد. «مارکو کسی نیست که اصولش را زیر پا بگذارد»، گفت. «بنابراین باید به آن نقطه می‌رسید.» اما درباره ونس گفت: «تغییرش وقتی رخ داد که نامزد سنا بود و فکر می‌کنم این تغییر کمی بیشتر سیاسی بود.»

روبیو به ویپل گفت همان حرف‌های علنی‌اش را تکرار می‌کند: «اگر جی‌دی ونس نامزد ریاست‌جمهوری شود، او نامزد ما خواهد بود و من از اولین حامیانش خواهم بود.»

با این حال، تنش زیرپوستی زمانی آشکار شد که ونس برای عکاس مجله ژست گرفت. او شوخی کرد: «برای هر کسی که کاری کنید خیلی بدتر از من به نظر برسد ۱۰۰ دلار می‌دهم؛ و اگر مارکو باشد، ۱۰۰۰ دلار.»

لینک کوتاه
اشتراک گذاری: