نگران سرنوشت ایرانیم؛ بیانیه ۱۷ فعال سیاسی و مدنی ایران

۱۷ زندانی سیاسی و کنشگر مدنی با امضای بیانیه‌ای خواستار تقویت مقاومت مدنی و برگزاری رفراندومی آزاد تحت نظارت نهادهای بین‌المللی برای تشکیل مجلس مؤسسان و دولت ملی شدند. آن‌ها تأکید کردند راه نجات ایران نه جنگ است، نه سازش با استبداد.
تصویر نگران سرنوشت ایرانیم؛ بیانیه ۱۷ فعال سیاسی و مدنی ایران

در این بیانیه آمده است؛

این‌روزها مردم و میهن ما در تقاطع بحرانی‌ترین لحظات تاریخ معاصر خود ایستاده است. ورطه‌ای خطیر و پیچیده‌ که برآمده از مجموعه‌ای از عوامل زمینه‌دار در ایران، منطقه و نظم ناعادلانۀ جهانی است. وطن ما مبتلای هنگامه‌ای سخت شده که یگانه راه رهایی از آن تأکید بر عاملیت و کنشگری مردم و حق آنان در تعیین سرنوشت خویش است و وظیفۀ تاریخی و ملی ماست که راهی به‌سوی این رهایی بگشاییم برای نجات ایران. راهی که نه سازش و هم‌راهی با حاکمان داخلی است و نه از مسیر جنگ و اتکا به قدرت‌های خارجی می‌گذرد. بلکه راه سومی که راه مردم است و مسیری مستقل را سامان می‌دهد تا با همبستگی و پیگیری اهداف مشترک، سرکوب و استبداد داخلی و جنگ و تجاوز خارجی را عقب براند.

با توجه به این مخاطرات و نیز افزوده‌شدن لحظه‌ به لحظه بر آن، هم‌اینک و بدون ازدست‌دادن وقت، وظیفۀ ملی و میهنی خود می‌دانیم که با صراحت در برابر سیاست‌های ایران‌سوز نظام ایستاده و حق مردم را برای تصمیم‌گیری دربارۀ مسائل مبرم و حیاتی پس گرفته و پاس بداریم.

اقدام دو دولت اسراییل و آمریکا -که طبق مندرجات منشور ملل‌متحد و موازین شناخته‌شدۀ حقوق بین‌الملل یک تجاوز آشکار محسوب می‌شود- متأسفانه امکان تکرار دوباره دارد و هنوز سایۀ شوم جنگ بر سر کشور و ملت ماست. از سوی دیگر بر کسی پوشیده نیست که بیش از دو دهه است تمام ابعاد زندگی مردم ایران تحت‌تأثیر سیاست هسته‌ای نظام قرار گرفته و حاکمان بر این سرزمین با تبدیل آن به اصلی‌ترین موضوع حکمرانی خود و با ماجراجویی‌های مدام در عرصۀ جهانی و تخاصم مستمر در عرصۀ داخلی، هزینه‌های جبران‌ناپذیر اقتصادی، امنیتی، اجتماعی و روانی را بر مردم ایران تحمیل کرده‌اند که به‌رغم تمام هشدارها، کشور را عاقبت در مهلکۀ جنگی ویرانگر افکند. دریغ از آنکه تمام سرسختی و خودکامگی نظام حاکم بر این مسیر، کمترین فایده و اثر ملموسی در پی داشته باشد که منتج به خیر همگانی برای ایران و ایرانیان شود.

امروز نیز نگاه‌‌داشتن کشور پس از جنگ ویرانگر دوازده‌‌روزه در شرایط جنگی، با سماجت بر مواضع پرهزینه و بی‌فایدۀ گذشته، نه‌فقط تهدیدی جدی برای حاکمیت مردم و حقوق و آزادی‌های ایشان به‌شمار می‌رود، بلکه زندگی مشقت‌بار مردم را سخت‌تر و ناگوارتر از پیش کرده است.

ما به شدت نسبت به سرنوشت ایران نگرانیم و معتقدیم:

- اصرار حاکمیت بر سیاست‌های ماجراجویانه و خسارت‌بار آمریکاستیزی و شعار محو اسرائیل؛

- اصرار بر تداوم سیاست‌های غیرشفاف هسته‌ای و گره‌زدن امنیت ملی و سرنوشت ایران با حد نامتعارف غنی‌سازی بدون کسب نظر مردم؛

- اصرار بر بهره‌کشی از ذخایر طبیعی و منابع انسانی ایران‌زمین در راستای اهداف ستیزه‌جویانه؛

- اصرار بر امنیتی‌سازی جامعه و سرکوب مداوم زنان، دانشگاهیان، کارگران، معلمان، هنرمندان، بازنشستگان و دیگر اصناف، اقلیت‌های دینی و تمام اقوام ایرانی؛

- اصرار بر تداوم حبس زندانیان سیاسی و عقیدتی و دستگیری‌های گسترده؛

- اصرار بر اجرای احکام غیرانسانی اعدام که این‌روزها برای ارعاب و نمایش اقتدار ازدست‌رفته و لاپوشانی شکست‌های نظامی/امنیتی شدت گرفته؛

- اصرار بر سلب آزادی بیان، نقض حق اعتراض علنی فردی و جمعی، سانسور رسانه‌ای و فیلترینگ اینترنت؛

بزرگ‌ترین سیاست‌های خطا و وطن‌بربادده نظام حکمرانی کنونی است که جامعۀ ایران را با مخاطرات جدی مواجه کرده و روزبه‌روز با تهدید و محدودیت، مردم را از بدیهی‌ترین شمول یک زندگی عادی و بنیادی‌ترین حق خود، «حق تعیین سرنوشت»، محروم‌تر می‌کند. ما هشدار می‌دهیم تداوم شرایط کنونی عاقبتی هولناک را پیش روی ایران عزیز قرار خواهد داد که آیندگان و فردای وطن را هم از تأثیرات مخرب خطاهای نابخشودنی امروز بی‌نصیب نخواهد گذاشت.

ما خواهان برگزاری رفراندوم‌ آزاد، شفاف و با نظارت نهادهای مستقل بین‌المللی هستیم برای احقاق حق تعیین سرنوشت خود و تشکیل مجلس مؤسسان، در راستای یک دولت ملی و فراگیر، برای گذار دموکراتیک.

ما نیک می‌دانیم که هیچ نظام استبدادی، داوطلبانه تن به برگزاری رفراندوم نمی‌دهد. پس از تمامی تشکل‌های، گروه‌ها و کنشگران مستقل سیاسی، مدنی و فرهنگی دعوت می‌کنیم تلاش برای تغییر شرایط کنونی کشور را به اولویت فوری فعالیت‌های خود بدل کرده و با هم‌اندیشی و همبستگی و پیوستگی در مبارزه، از هر طریق ممکن مانند صدور بیانیه، ایراد سخنرانی، تشکیل اتاق‌های تبادل فکر جمعی و گفت‌وگوهای مردمی، و بکارگیری تمام امکانات فردی و جمعی و استفاده از تمام ظرفیت‌های نافرمانی مدنی، برای تداوم جنبش مقاومت مدنی خشونت‌پرهیز اهتمام ورزیده و زمینه را برای احقاق حق تعیین سرنوشت با برگزاری رفراندوم و تشکیل مجلس مؤسسان قانون‌اساسی در راستای شکل‌گیری یک دولت ملی و فراگیر، برای گذار دموکراتیک فراهم کنند.

باشد که روزگاری نیک آتیۀ ایران و ایرانی شود و آفتاب رهایی بر وطن بتابد.

همه برای ایرانی متفاوت.

ابوالفضل قدیانی/ پرستو فروهر/ حاتم قادری/ حسین رزاق/ سعید مدنی/ صدیقه وسمقی/ فریبا هشترودی/ عباس صادقی/ عبدالله مومنی/ عبدالفتاح سلطانی/ عطاءالله شیرازی/ محمدرضا فقیهی/ محمد سیف‌زاده/ منظر ضرابی/ مهدی محمودیان/ نرگس محمدی/ نسرین ستوده