فقر

روزنامه شرق نوشته پس از انتشار گزارشی درباره گرسنگی مزمن در کودکان ایرانی، روایت‌های متعددی از این بحران دریافت کرده است «که حکایت از فقر شدید غذایی دانش‌آموزان دارد.» این گزارش که به سوءتغذیه در میان کودکان ایران پرداخته بود، مستنداتی از یک پژوهش روی خانوارهای کم‌بضاعت داشت.

در سال ۱۴۰۲ فقر ناشی از مسکن به بالاترین مقدار خود در دو دهه گذشته رسیده و عجیب‌تر اینکه وام مسکن ۷۱ هزار نفر را فقیر کرده است.

روزنامه شرق در گزارشی نتایج یک پژوهش را منتشر کرده نشان می‌دهد فقط ۲ درصد از کودکان ایران به‌طور روزانه لبنیات مصرف می‌کنند و این رقم برای گوشت تنها ۱.۷ درصد است. این پژوهش می‌گوید که منشا اصلی فقر غذایی و سوءتغذیه در خانواده‌های بررسی‌شده، مشکلات اقتصادی، بیکاری و اعتیاد بوده است.

با فروکش کردن جنگ ۱۲روزه ایران و اسرائیل، اقتصاد ایران هنوز از شوک جنگی و بحران مزمن خارج نشده؛ در دو سوی سیاست‌گذاری، یک‌سو از مذاکره و تغییر پارادایم حکمرانی سخن می‌گوید و سوی دیگر، از تقویت جبهه مقاومت اقتصادی. اما فعلاً سیاست اقتصادی کشور عقب‌نشینی کرده به خاکریز روزمرگی؛ جایی که صرفاً برای زنده‌ماندن کافی‌ست، نه برای زندگی.

روزنامه پیام ما در گزارشی درباره وضعیت اقتصادی مردم ایران پس از جنگ ۱۲ روزه جمهوری اسلامی و اسرائیل نوشته است: «پدافندها در آسمان شلیک می‌شد و بمب‌ها روی زمین منفجر، که «پریا» بیکار شد. شرکت خصوصی او چهار روز بعد از حمله اسرائیل به ایران تصمیم گرفت برای امنیت جان کارمندان، شرکت را بسته نگه‌ دارد.»

با توجه به موج تورمی ایجاد شده در ماه‌های اخیر، منطقی است که یکی از پرسش‌های اصلی این روزها درباره سرنوشت نرخ تورم و نتیجه مذاکرات باشد.

تحریم‌های تشدیدشونده و تهدیدهای نظامی مردم ایران را به خرید طلا سوق داده، اما نوسانات قیمت، برخی پس‌اندازکنندگان را متضرر کرده است. قیمت سکه طلا در ایران طی ۱۲ ماه گذشته بیش از ۸۰ درصد نسبت به پول ملی افزایش یافته است.

نانوایان در اعتراض به مشکلات معیشتی و گرانی در شماری از شهرهای ایران تجمع کردند. این اعتراضات در شهر مشهد با حمله نیروهای انتظامی جمهوری اسلامی به خشونت کشیده شد.

آمارهای منتشر شده از سوی سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) نشان می‌دهد که سرانه مصرف انواع گوشت در ایران از میانه دهه ۲۰۱۰ تا سال ۲۰۲۳ حدود ۴۰ درصد کاهش یافته است.

محمد خاکپور، کاپیتان پیشین تیم ملی فوتبال ایران در واکنش به قراردادهای چند ده میلیاردی فوتبالیست‌ها، نوشت: «در جامعه‌ای که بسیاری از اقشار برای گذران زندگی با چالش‌های روزمره دست‌وپنجه نرم می‌کنند، تماشای ارقام چندمیلیاردی در قرارداد بازیکنان فوتبال، فقط یک خبر اقتصادی نیست؛ یک تلنگر اجتماعی است. اختلاف شدید میان دستمزد فوتبالیست‌های حرفه‌ای با درآمد ماهیانه یک معلم، پرستار، کارگر یا کارمند، چیزی فراتر از «تفاوت شغل» است. این یک نابرابری مشهود و گاه آزاردهنده است.»

محسن باقری، فعال کارگری و از نمایندگان کارگران در مذاکرات دستمزد، معضل تامین مسکن برای کارگران را یک «بحران جدی» خواند و خبر داد حدود ۷۵ درصد کارگران در ایران خانه ندارند.