به گزارش آیندگان؛ تعلیق برنامه کیمل در ادامه سلسله فشارهای دولت ترامپ بر رسانه‌های بزرگ آمریکا صورت گرفته است. نیویورک‌تایمز نوشته که پیش‌تر، شبکه‌های «سی‌بی‌اس» و «ای‌بی‌سی» در پرونده‌های حقوقی چندمیلیون‌دلاری که از سوی ترامپ مطرح شده بود، به توافق رسیدند.
همچنین «سی‌بی‌اس نیوز» تحت فشار دولت مجبور به تغییر شیوه ارائه مصاحبه‌های سیاسی شد و شرکت مادر «پارامونت اسکای‌دنس» یک امبودزمان با گرایش محافظه‌کار برای رسیدگی به شکایات منصوب کرد.
برندان کار، رئیس کمیسیون فدرال ارتباطات و منصوب ترامپ، پیش از تعلیق برنامه کیمل تهدید کرده بود که احتمال مجازات ایستگاه‌های محلی پخش‌کننده این برنامه را بررسی خواهد کرد. این اقدام یادآور فشارهای دولت نیکسون علیه رسانه‌هاست، اما این‌بار با تکیه مستقیم بر مجوزهای دولتی ایستگاه‌ها. پس از این اظهارات، گروه‌های بزرگ مالک ایستگاه‌های محلی از جمله «نکستار» و «سینکلر» اعلام کردند برنامه کیمل را از جدول پخش خارج می‌کنند.
کارزار ترامپ علیه رسانه‌ها پس از قتل چارلی کرک شدت یافته است. او علاوه بر تهدید رسانه‌ها، خبرنگاران و استادان دانشگاه را نیز هدف قرار داده است. تحلیلگران اقدامات دولت کنونی را بی‌سابقه در تاریخ مدرن آمریکا می‌دانند و آن را تهدیدی مستقیم علیه آزادی بیان توصیف می‌کنند.
در ادامه، مشروح گزارش جیم روتنبرگ که با تیتر اصلی «Trump Administration Wields Its Full Toolbox to Bring Media to Heel» روز ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۵ در نیویورک‌تایمز منتشر شده است را بخوانید؛
رئیس‌جمهور ترامپ در دومین مراسم تحلیف خود در ژانویه، هنگامی که وعده داد «فوراً هرگونه سانسور دولتی را متوقف کند و آزادی بیان را به آمریکا بازگرداند»، با تشویق‌های پرشوری روبه‌رو شد.
این وعده با شعار محبوب آزادی بیان که او در مسیر طولانی خروج از انزوای سیاسی و حملات دوره اولش به «فرهنگ لغو» سر داده بود؛ فرهنگی که آن را «تعریف تمام‌عیار توتالیتر» می‌دانست، همخوان بود. پیام او برای هوادارانش پژواک ویژه‌ای داشت؛ بالاخره، شرکت‌های بزرگ شبکه‌های اجتماعی، او و دیگران را در روزها و هفته‌های پس از شورش‌های ۶ ژانویه ۲۰۲۱ از خدمات خود بیرون انداختند.
با این حال، او اکنون سخت‌گیرانه‌ترین سرکوب دولتی علیه نهادهای عمده رسانه‌ای آمریکا در دوران معاصر را پیش می‌برد؛ با بهره‌گیری از هر ابزاری که در اختیار دارد تا گزارش‌ها و اظهارنظرهایی را که با آن‌ها موافق نیست از میان بردارد.
تصمیم «ای‌بی‌سی» در روز چهارشنبه برای تعلیق «نامحدود» برنامه گفت‌وگوی شبانه جیمی کیمل - به‌دلیل اظهارنظری که مجری درباره ترور فعال محافظه‌کار، چارلی کرک، مطرح کرد - کارایی دولت را تا اینجا روشن می‌کند. آقای ترامپ به‌جای محکوم کردن خاموش کردن صدای یک کمدین، این «لغو» را «خبر عالی برای آمریکا» در شبکه اجتماعی «تروث سوشال» خواند. او بعدتر گفت شبکه‌هایی که مجریان‌شان از او انتقاد می‌کنند باید حق پخش‌شان را از دست بدهند.
این تصمیم پس از توافق‌های حقوقی چندمیلیون‌دلاری «سی‌بی‌اس» و «ای‌بی‌سی» در پرونده‌هایی که آقای ترامپ مطرح کرده بود و بسیاری از کارشناسان حقوقی آن‌ها را بی‌فرجام می‌دانستند، اتخاذ شد؛ همچنین پس از موافقت «سی‌بی‌اس نیوز» برای تغییر شیوه ارائه مصاحبه‌های سیاسی‌اش تحت فشار دولت؛ و بعد از آن‌که شرکت مادر تازه ادغام‌شده «سی‌بی‌اس»، یعنی «پارامونت اسکای‌دنس»، پذیرفت یک «امبودزمان» برای رسیدگی به شکایت‌ها درباره پوشش‌های خبری‌اش منصوب کند. (این شرکت برای این سمت، یک کهنه‌کار حوزه سیاست‌گذاری با گرایش محافظه‌کار را برگزید.)
ویکتور پیکارد، استاد سیاست رسانه در دانشگاه پنسیلوانیا، گفت: «در مجموع، این حملات به همه نهادهای رسانه‌ای ما در تاریخ معاصر آمریکا بی‌سابقه است. من هیچ مورد مشابهی به یاد نمی‌آورم.»
به گفته پرفسور پیکارد، تعلیق کیمل به‌ویژه قابل‌توجه بود، چون خیلی زود پس از آن رخ داد که برندان کار، رئیس کمیسیون فدرال ارتباطات (FCC) که از سوی ترامپ منصوب شده، با عباراتی بی‌ابهام القا کرد که ممکن است ایستگاه‌های محلی پخش‌کننده برنامه‌های کیمل را مجازات کند.
آقای کار از جمله کسانی بود که کیمل را به دروغ‌گویی درباره باورهای سیاسی قاتل آقای کرک، تایلر رابینسون، متهم کرد. کیمل دوشنبه‌شب در برنامه‌اش گفت حامیان ترامپ «به‌طور ناامیدانه» در تلاش‌اند رابینسون را «چیزی جز یکی از خودشان جلوه دهند.» (مقام‌های انتظامی گفته‌اند رابینسونِ اهل یوتا اخیراً در دیدگاه‌هایش به‌نظر می‌رسید به سمت چپ متمایل شده باشد.)
کار در گفت‌وگو با پادکستر راست‌گرا، بنی جانسون، گفت «اف‌سی‌سی» ناچار خواهد بود به «راهکارهایی» بیندیشد و با تاکید گفت که «پخش‌کنندگان دارای مجوز» که برنامه‌های «ای‌بی‌سی» را منتقل می‌کنند، باید در برابر شبکه مادر مقاومت نشان دهند.
کار با انداختن بار مسئولیت به دوش ایستگاه‌های «ای‌بی‌سی»، به‌نظر می‌رسید برگرفته از الگوی دولت نیکسون عمل می‌کند؛ دولتی که پیشگام مطرح کردن اقدام‌های احتمالی علیه مجوز ایستگاه‌ها برای تحت فشار گذاشتن شبکه‌های بزرگ و همسو کردن آن‌ها با خط‌مشی دولت بود.
شبکه‌های سراسری برای پخش ملی برنامه‌هایشان به ایستگاه‌ها و گروه‌های ایستگاهی مستقل تکیه دارند.
نیکسون مدیران آن ایستگاه‌ها، به‌ویژه در مناطق جمهوری‌خواه را متحدان بالقوه‌ای علیه شبکه‌های وابسته در نیویورک می‌دید. او پیش از آن‌که این طرح به نتیجه برسد، درگیر ماجرای واترگیت شد؛ اما نکته‌ای را دریافته بود.
حدود ۳۰ سال بعد، این فشارِ وابستگان محلی بود که به لغو آخرین برنامه مهم شبانه در پی جنجالی سیاسی کمک کرد: در سال ۲۰۰۲، «ای‌بی‌سی» برنامه «سیاسی‌نادرست» (Politically Incorrect) بیل ماهر را پس از انتقاد کاخ سفید از اظهارات او مرتبط با حملات ۱۱ سپتامبر قطع کرد.
شبکه‌های سراسری برای پخش ملی برنامه‌هایشان به ایستگاه‌ها و گروه‌های ایستگاهی مستقل تکیه دارند.
نیکسون مدیران آن ایستگاه‌ها—به‌ویژه در مناطق جمهوری‌خواه—را متحدان بالقوه‌ای علیه شبکه‌های وابسته در نیویورک می‌دید. او پیش از آن‌که این طرح به نتیجه برسد، درگیر ماجرای واترگیت شد؛ اما نکته‌ای را دریافته بود.
حدود ۳۰ سال بعد، این فشارِ وابستگان محلی بود که به لغو آخرین برنامه مهم شبانه در پی جنجالی سیاسی کمک کرد: در سال ۲۰۰۲، «ای‌بی‌سی» برنامه «سیاسی‌نادرست» (Politically Incorrect) بیل ماهر را پس از انتقاد کاخ سفید از اظهارات او مرتبط با حملات ۱۱ سپتامبر قطع کرد.
تفاوت این‌بار در این بود که اظهارات کار آشکارا به این واقعیت اشاره داشت که ایستگاه‌ها مجوزشان را از دولت می‌گیرند. و بلافاصله پس از آن اعلام شد که یک گروه بزرگ مالک ایستگاه‌های محلی وابسته به «ای‌بی‌سی»، یعنی «نکستار»، به‌طور مستقل برنامه کیمل را پیشاپیش از جدول پخش خارج می‌کند. «ای‌بی‌سی» نیز اعلام کرد پخش این برنامه را در سطح ملی و «تا اطلاع ثانوی» متوقف می‌کند—هرچند نگفت چرا. همزمان، «نکستار» در پی ادغام ایستگاه‌هایی است که به تأیید «اف‌سی‌سی» نیاز دارد. (سپس «سینکلر»، دیگر مالک عمده ایستگاه‌های محلی، اعلام کرد که برنامه کیمل را پیشاپیش از آنتن برمی‌دارد.)
کار در برنامه شان هنیتی در شبکه فاکس نیوز، پس از لغو پخش، تمرکز خود را بر مجوزهای ایستگاه‌ها تیزتر کرد و یادآور شد دارندگان مجوز پخش باید در چارچوب «مصلحت عمومی، سهولت و ضرورت» (public interest, convenience and necessity) فعالیت کنند.
ارتدکسی محافظه‌کار مدت‌ها با چنین دیکته‌های محتوایی دولتی مخالف بود—مخالفتی که به پایان «دکترین انصاف» (Fairness Doctrine) در دوران ریگان کمک کرد و حساسیتی آزادمنشانه‌تر را در «اف‌سی‌سی» جا انداخت.
کار خاطرنشان کرد که سازمانش «از اجرای آن الزامِ مصلحت عمومی عقب‌نشینی کرده بود»، اما به هنیتی گفت که حالا این وضعیت در حال تغییر است. او گفت: «ما در اف‌سی‌سی الزام مصلحت عمومی را اجرا خواهیم کرد. اگر جایی پخش‌کننده‌ای هست که این را نمی‌پسندد، می‌تواند مجوزش را پس بدهد.»
کار زمانی که دولت بایدن کوشید بر پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی برای گردش اطلاعات گمراه‌کننده درباره سلامت و انتخابات فشار بیاورد، منتقد سرسخت آن بود.
او در سخنرانی بهار ۲۰۲۴ گفت: «ما از موج سانسور عبور کرده‌ایم. هرگاه کنترل دولتی افزایش یابد، ناگزیر آزادی بیان کاهش می‌یابد، چون آزادی بیان وزنه تعادل است؛ آزادی بیان مهارِ کنترل دولتی است.»
با این حال، خود آقای ترامپ نیز چنین چرخشی داشت. حتی اکنون هم او و دولتش علیه هر نشانه‌ای از آنچه «تعدیل محتوا» خوانده می‌شود در شبکه‌های اجتماعی که، برای نمونه، وقتی او و حامیانش به‌دروغ می‌گفتند انتخابات ۲۰۲۰ دزدیده شده، بیشتر دامنگیر همان‌ها می‌شد، می‌تازند، در حالی که همزمان تلاش‌هایی را برای مجازات روزنامه‌نگاران، کمدین‌ها و مفسرانی که خوشایند آقای ترامپ نیستند، پی می‌گیرند.
حتی پیش از ترور آقای کرک، آقای ترامپ در کارزارش علیه شرکت‌های رسانه‌ای سنتی شتاب می‌گرفت؛ و حالا این شتاب بیشتر هم شده است.
در شکایتی که آقای ترامپ این هفته علیه «نیویورک تایمز» مطرح کرد، رئیس‌جمهور به توافق‌های «ای‌بی‌سی» و «سی‌بی‌اس» به‌عنوان تأییدی بر این‌که دعاوی او «بسیار محکم» بوده‌اند، استناد کرد.
معاون رئیس‌جمهور، جی‌دی ونس، گفت کسانی که مرگ آقای کرک را جشن گرفته‌اند ممکن است از منظر آزادی بیان تحت حمایت باشند، اما نباید از اخراج شدن یا، در مورد استادان دانشگاه، از قطع بودجه فدرال مصون بمانند. دادستان کل، پام باندی، به یک پادکستر گفت: «اگر با سخنان نفرت‌پراکنانه سراغ هر کسی بروید، ما قطعاً شما را هدف قرار می‌دهیم و دنبالتان می‌رویم.» او بعدتر اظهاراتش را اصلاح کرد و گفت سخنرانی را تعقیب قضایی نخواهد کرد، بلکه تحریک به خشونت را.
ترامپ روز سه‌شنبه وقتی جاناتان کارل، خبرنگار شبکه آقای کیمل، درباره اظهارات خانم باندی و پیامدهای آن برای آزادی بیان او را به چالش کشید، به این اندازه ظریف‌کار نبود.
ترامپ گفت: «او احتمالاً سراغ امثال شما هم خواهد رفت، چون شما با من خیلی ناعادلانه رفتار می‌کنید. در دل‌تان خیلی نفرت دارید. شاید بروند سراغ ای‌بی‌سی.»
ترامپ روز پنجشنبه کیمل را «دیوانه» خواند و گفت معتقد است نهادهای ناظر باید مجوز پخشِ مجریان برنامه‌های شبانه‌ای را که از او انتقاد می‌کنند، لغو کنند: «تصمیم با برندان کار خواهد بود.»