این ساختمان در خیابان باهنر، نرسیده به میدان قدس (شهرداری) قرار داشت که طبقه همکفش شعبه بانک شهر است. تابلوی «دفتر مرکز رسیدگی به امور مساجد» هم بالای تابلوی بانک دیده می‌شود. در همان خیابان یک انفجار دیگر موجب تخریب خودروها، آسفالت خیابان و ترکیدگی لوله آب شد.
امیرفرشاد ابراهیمی پیش از این نوشته بود «ساختمانی با تابلوی دفتر رسیدگی به امور مساجد که در مجاورت سه راه تجریش، میدان قدس مورد حمله ارتش اسرائیل قرار گرفته، در اصل یکی از دفاتر یگان ۹۰۰ نیروی قدس سپاه پاسداران است، که مدتها در رصد موساد بوده است.»
بهروز قلی‌پور، روزنامه‌نگار در رشته‌توییتی درباره ویدیوی منتشر شده هدف اسرائیل در این حمله را بررسی کرده است؛
۱- فیلم از دوربین شهری روی دکل نصب شده مشرف به خیابان باهنر گرفته شده است. - تصویر ۱
۲- دقیقا آن دست خیابان محل اصابت موشک، ساختمان شهرداری منطقه یک واقع شده است که در گوشه سمت چپ تصویر دوربینی ۳۶۰ درجه دیده می‌شود که بی‌تردید زمان انفجار را ضبط کرده است، اما فیلم این دوربین را در اختیار نداریم. تصویر ۲
۳- موشک دقیقا در تقاطع خیابان باهنر و کوچه «نخست» اصابت کرده است. نزدیک چهار راه اصلی- تصویر ۳
۴- در این تقاطع، خانه‌ای کاملا محصور بدون پلاک شهری دیده می‌شود. محصور شده از بیرون و با ساختمانی به احتمال سه طبقه در پشت آن که تمام پنجره‌هایاش با پرده‌های یک دست سفید اداری پوشانده شده است. یک دکل مخابراتی هم پشت ساختمان دیده می‌شود. تصاویر ۴ و ۵
۵- هدف اصلی این خانه امن سپاه بوده که در زمان حمله گروهی از فرماندهان ارشد سپاه در آن پنهان شده بودند که به احتمال فراوان موشک با چند متر خطا به خیابان اصابت می‌کند. جنایتکارانی که در دل مناطق مسکونی پنهان می‌شوند و مردم بیگانه را سپر خود قرار می‌دهند.
۶- این هم ساختمانی که چندصد متر پائین‌‌تر هدف قرار گرفت. شعبه‌ای از «بانک شهر» که توسط قالیباف زیر پوشش شهرداری تهران راه‌اندازی شد و به خاطر تامین مالی برنامه موشکی سپاه و تامین منابع مالی گروه‌های تروریستی مورد حمایت نظام در فهرست تحریم‌های آمریکا قرار دارد. این شعبه رابطه مستقیمی با ساختمان امن سپاه در نزدیکی تقاطع داشت.
این هم خانه امن سپاه که در این تصویر دیوار‌هایش ریخته است، اما پرده‌ها همچنان جای خود هستند و کسی از پشت پنجره نگران حادثه نیست. هدف که هدف قرار نگرفت.
این خانه بین کوچه «حمید» و «نخست» است که در نقش‌های داخل ایران این خانه بدون نام و حتی کوچه «نخست» سانسور شده است.
پارک مقابل این خانه امن ممنوع شده بود. اول- به خاطر احتمال انفجار ماشین‌های بمب‌گذاری شده یا شنود از داخل ماشین‌های پارک شده دوم- به خاطر سهولت در ورود و خروج ماشین‌های ماموریتی.
توضیح: قانون توقف ممنوع مربوط به ۱۵ متر قبل از تقاطع است. ولی اینجا تابلو ۴۵ متر دورتر از چهارراه قرار گرفته است. اینجا نه ایستگاه اتوبوس است، نه ورودی پارکینگ عمومی، نه اورژانس بیمارستان، نه مجتمع تجاری، ... فقط یک ساختمان مشکوک با پنجره هایی که پرده هایش در همه عکس‌ها بسته‌ست.
نکته: فاصله ساختمان با محل اصابت ۳۰متر است؛ ساختمانی لاکچری با سقف شیروانی به سبک دهه ۵۰ که شاید مصادره شده است. کوچه حمید در مجاورت ساختمان، بن‌بستی به عرض ۲متر که در انتهای آن احتمالا یکی از درهای ساختمان وجود دارد.
به نظر می‌رسد سریع جمع کردن ماجرا در روز اول و تکذیب عمق حادثه و استفاده نکردن تبلیغاتی از خطای اسراییل، خوشحال بودن از اشتباه بوده که «شانس آوردن و خواستن گندش در نیاد!»
یک راه پله اضافی در حیاط ساخته شده، با اینکه داخل ساختمان قطعا راه پله هست، نشان می‌دهد که ساختمان را از داخل جدا کرده‌اند که هر راه پله دسترسی جداگانه به فضاهای داخل داشته باشد و هر کسی هر جایی نتواند برود.
