فرهنگ

حافظه تاریخی ویدئویی منتشر کرده و یادآوری کرده اکبر گلپایگانی، گلپا، در کنسرتی خانگی با حضور هنرمندان خانه‌نشین شامل دلکش، علی تجویدی، رحیم معینی کرمانشاهی، سیاوش زندگانی، میلاد کیایی، فریدون حافظی، محمدعلی فردین و نصرت‌الله وحدت در سال ۱۳۷۵، گریه می‌کند و در نهایت اجرا نیمه‌کاره می‌ماند.
همایون شجریان با انتشار پستی در صفحه اینستاگرامی خود اعلام کرد کنسرت خیابانی او که قرار بود در میدان آزادی برگزار شود، لغو شده است. او نوشت که تاکنون وسایل گروه موسیقی او اجازه ورود به میدان آزادی نیافته است و در نتیجه این کنسرت انجام نخواهد شد.
چیزهایی که ما درباره‌ی فلورانس قرن پانزدهم تحسین می‌کنیم، ممکن است در واقع بازتاب‌دهنده‌ی ارزش‌های بریتانیای میانه‌ی قرن نوزدهم باشند. ما این دوران را به‌عنوان عصر طلایی نوزایی فرهنگی جشن می‌گیریم. اما دو کتاب تازه استدلال می‌کنند که رنسانس، آن‌گونه که تصور می‌کنیم، چیزی جز افسانه نیست.
جعفر پناهی، کارگردان برنده نخل طلا که مدتی در زندان اوین، در بازداشت بود، در یادداشتی درباره روایت ابوالفضل قدیانی و مهدی محمودیان از حمله اسرائیل به زندان اوین، آن را صحنه‌ای «که کمتر در حافظه‌ی تاریخ جهان» دیده می‌شود خواند: «لحظه‌ای شگفت که مرز میان اسارت و آزادی، قدرت و شرافت، از نو معنا می‌شود.»
«حسن کامشاد»، از مفاخر ادبیات فارسی، نویسنده و مترجم خوش‌مشرب و نیک‌خو ایرانی، یک ماه مانده به صدسالگی، در لندن درگذشت. با اینکه گرد سال‌خوردگی بر او نشسته بود اما، تا لحظه آخر کار کرد و به غنای زبان و ادبیات فارسی افزود. کامشاد از نسل نام‌آوران ایرانی بود که روزگاری در شرکت ملی نفت ایران کار می‌کردند؛ مثل «محمدعلی موحد»، «امیرعباس هویدا»، «فواد روحانی» و ده‌ها نام‌آور دیگر که در این دهه، نماد تحول زیست ایرانی و مدرن‌ شدن ایران بودند.