برادران طائب؛ به نام جمهوری اسلامی، به کام اسرائیل و آمریکا

رسانه‌های ایران از مرگ ‏علی طائب، خبر داده‌اند. او سالها نماینده ولی فقیه در قرارگاه ثارالله بود.‏ قرارگاه ثارالله در سال ۱۳۷۴ بر اساس ضرورت و ماموریتی که از سوی شورای عالی امنیت ملی به آن محول شده بود، تشکیل و رسمیت یافت. اهمیت این قرارگاه به این دلیل است که امنیت تهران به عنوان پایتخت، به مثابه امنیت کل ایران تلقی می‌شود و این قرارگاه وظیفه تأمین امنیت پایدار مردمی در استان تهران را بر عهده دارد.
تصویر برادران طائب؛ به نام جمهوری اسلامی، به کام اسرائیل و آمریکا

روح‌الله رحیم‌پور، تحلیل‌گر سیاسی در یادداشتی در اکانت خود در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرده، به بهانه مرگ علی طائب، نماینده پیشین علی خامنه‌ای در قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران و برادر مشاور فرمانده کل سپاه پاسداران نوشت:

‏داستان برادران طائب هم سریال پرهیجانی در بخش سیاسی-نظامی-عقیدتی ساختار حکومت جمهوری اسلامی می‌تواند باشد.

‏مهدی، علی و حسین طائب که به ترتیب در قرارگاه عمار، قرارگاه ثارالله و سازمان اطلاعات سپاه مشغول انجام وظایف حکومتی و البته از نظر من منشأ خدمات راهبردی برای اسرائیل و آمریکا بوده‌اند.

‏سرکوب گسترده اعتراض‌های خیابانی مثل ۷۸ و ۸۸، مقابله خونین با خیزش‌های مردمی نظیر ۹۸ و ۱۴۰۱، مبارزه و تقابل با جنبش‌های اجتماعی مانند جنبش دانشجویی، بازداشت گسترده فعالان محیط زیستی، انهدام تشکل‌های مدنی و مردم نهاد نظیر جمعیت امام علی، تسخیر فرهنگی و سیاسی سازمان صدا و سیما و دستگیری گردشگران خارجی و افراد دوتابعیتی در راستای راهبرد گروگان‌گیری سیاسی از جمله دستاوردهای این نهادها از زمان تأسیس تاکنون بوده است.

‏در تمام این مدت، اسرائیل و آمریکا شبکه نفوذ اطلاعاتی و عملیاتی خود را در جغرافیای نظامی و سیاسی حکومت گسترش دادند، حیاتی‌ترین اسناد هسته‌ای را ربودند، در پایگا‌ه‌های هسته‌ای، موشکی و پهپادی داخل کشور تخریب‌های متعدد ایجاد کردند، متخصصین صنایع هسته‌ای و نظامی را هدف قرار دادند و حتی مهمانان رسمی و غیررسمی خارجی حکومت نظیر اسماعیل هنیه و ابومحمد المصری را در تهران ترور کردند.

‏با کارهایی که توسط قرارگاه راهبردی ثارالله، سازمان اطلاعات سپاه و قرارگاه فرهنگی عمار انجام شد یا در حوزه وظایف آنها انجام نشد، بسیاری از اهداف و برنامه‌های بلندمدت آمریکا و اسرائیل تحقق یافتند.

‏این نهادها مهمترین عوامل ساختاری در تعمیق شکاف مردم و حکومت، تداوم تحریم‌های بین‌المللی، کاهش نرخ مشارکت‌های مدنی در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، تضعیف جامعه مدنی، انشقاق و تزلزل امنیتی و ترویج خشونت‌گرایی در کشور بوده‌اند.

‏قرارگاه ثارالله در سال ۱۳۷۴ بر اساس ضرورت و ماموریتی که از سوی شورای عالی امنیت ملی به آن محول شده بود، تشکیل و رسمیت یافت. اهمیت این قرارگاه به این دلیل است که امنیت تهران به عنوان پایتخت، به مثابه امنیت کل ایران تلقی می‌شود و این قرارگاه وظیفه تأمین امنیت پایدار مردمی در استان تهران را برمبنای وظایف زیر بر عهده دارد:

‏مدیریت امنیت پایتخت، کنترل عملیاتی نیروهای مسلح، مقابله با اغتشاشات و براندازی، هماهنگی نیروهای کادر و داوطلب.

‏علی طائب، سالها نماینده ولی فقیه در قرارگاه ثارالله بود.

‏سازمان اطلاعات سپاه (ساس) در مهر ۱۳۸۸ به صورت رسمی تأسیس شد. در آن زمان، معاونت اطلاعات سپاه و چند واحد اطلاعاتی دیگر در هم ادغام شده و این سازمان را تشکیل دادند. هدف از این اقدام، تقویت بازوی اطلاعاتی سپاه و ایجاد یک سازمان اطلاعاتی موازی با وزارت اطلاعات بود که مستقیماً تحت نظر رهبر جمهوری اسلامی فعالیت کند. وظایف اصلی این سازمان شامل موارد زیر است:

‏کسب و جمع‌آوری اخبار و تولید اطلاعات، کشف توطئه‌ها و فعالیت‌های براندازی- جاسوسی - خرابکاری و اغتشاش، اطلاعات نظامی، ضابط قضایی و همکاری با وزارت اطلاعات.

ریاست این سازمان امنیتی از زمان تأسیس تا سال ۱۴۰۱ بر عهده حسین طائب بود.

‏قرارگاه فرهنگی عمار در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ در تهران تأسیس شد. هسته اولیه آن را جمعی از چهره‌های شاخص فرهنگی و سیاسی انقلاب اسلامی تشکیل دادند.

از جمله اعضای نخستین شورای مرکزی این قرارگاه می‌توان به علیرضا پناهیان، مهدی طائب، سعید قاسمی، وحید جلیلی، محمدمهدی ماندگاری، مهدی کوچک‌زاده، حمید رسایی، نادر طالب‌زاده، حسین یکتا، حسن عباسی، علی ثمری، سعید حدادیان، حسین الله‌کرم، حسین روشن و قاسم روانبخش اشاره کرد.

مهدی طائب به عنوان رئیس و علیرضا پناهیان به عنوان نایب رئیس این قرارگاه انتخاب شدند.

‏تعمیق بصیرت جامعه، تحقق منویات مقام ولایت، مبارزه با عملیات جنگ نرم دشمنان، تولید راهبرد در عرصه‌های فرهنگی و سیاسی، ایجاد هماهنگی بین نیروهای فعال جبهه فرهنگی و سیاسی انقلاب، نقد عملکرد نهادها بر مبنای امر به معروف و نهی از منکر و دیده‌بانی نبرد نرم جبهه فرهنگی استکبار و شناسایی دست‌های پیدا و پنهان دشمنان نیز هداف و وظایف این تشکیلات را شامل می‌شود.

‏وظایف و مأموریت‌های تعریف شده برای هر کدام از این نهادها، به فهرست بلندبالایی از اقداماتی ختم می‌شود که مجال توضیحش در اینجا نیست اما ارزیابی مجموعهٔ کرده‌ها و نکرده‌ها از نظر من این جمع‌بندی را در پی دارد:
‏مسئولیت‌های برادران طائب در سازمان‌های مذکور به نام جمهوری اسلامی و به کام اسرائیل و آمریکا بوده است.