به گزارش آیندگان؛ پژمان جمشیدی نوشته: «با اینکه سالهاست از فضای مجازی دور هستم، فقط و فقط و فقط به احترام شما عزیزان لازم دیدم که از این طریق با تهمت کثیفی که به من زده شده، نه برای دفاع از خود که هرگز نیاز نمیبینم، چون من عادت کردم با سکوت واقعیات را بگویم، بلکه میخواهم توضیحی در رابطه با تهمتی که به من زده شده و به دلیل اینکه اسم بنده کامل در آن قید شده، اینجا خدمتتان عرض کنم.»
جمشیدی در توضیح نوشت: «نکته اولی که باید بگویم اینکه این موضوع یک مسئله حقوقی است، دستگاه محترم قضایی در حال رسیدگی به پرونده است، تا صدور حکم نهایی، من صبور و در عین حال مطیع قانون هستم. خواستهام از شما هم این است که به احترام قانون، این امر را رعایت کنید و صبر داشته باشید.»
بازیکن سابق تیم ملی در ادامه نوشت: «نکته دوم درباره مصاحبه اخیری است که شخص شاکی و مادر محترمشان انجام دادند. با صراحت و با قسم به دانههای خاک مادرم همه داستان بیان شده ساختگی و کذب محض است. از داستان کثیف داخل منزل من تا نتیجه پزشکی قانونی که تمامی نتایج پزشکی قانونی در پرونده موجود است، دقیقا خلاف آن چیزی است که به دروغ مدعی شدند. و من به نظرم آنقدر غیرواقعی بودن این مصاحبه واضح و مبرهن است که نیازی به توضیح بیشتر نمیبینم. بهخصوص که حالا این پرونده یک پرونده قضایی است و بنده خودم را مجاز به توضیح بیشتر نمیبینم.»
جمشیدی درباره خروج از ایران هم نوشت: «نکته آخر اینکه من تمام اقوام درجه یکم، پدرم، برادرم، خواهرم و بچههایشان خارج از ایران زندگی میکنند و نزدیک به ده سال است بهخاطر فقط سینما نتوانستم بروم و ببینمشان. واجبترین وظیفهام الان این است که بعد از این داستانها بروم دستبوسی پدر عزیزم و مستقیم در چشمشان بگویم که این داستانهای دروغ و ساختگی به آن شکلی که من را متهم کردند نبوده و پسرش همان انسانی است که توقع دارد.»
این بازیگر سینما همچنین نوشت: «من به طور قانونی از کشور خارج شدم آن هم برای مدت کوتاهی تا خانوادهام را ببینم. ولی خیلی زود برمیگردم جایی که خاکش، مردمم و تمام هست و نیستش را دوست دارم و میپرستم. خواستم این را هم بگویم که شما عزیزان بدانید چرا رفتم و شک نداشته باشید که من تا زندهام خانه و خاکم را با تمام دنیا عوض نمیکنم. در نهایت من مطیع قانون کشورم هستم و مطیع دستورات دستگاه محترم قضایی. هر زمان که دستور بدهند و من را احضار کنند، من پیروی خواهم کرد. فراموش نکنید مرگ من روزی است که جلوی مردم کشورم شرمنده بشوم و هرگز به لطف آفریدگار آن روز تا ابد نخواهد آمد.»
