به نوشته رسانه‌ها،پهپاد آرش 2 که نسخه تکامل یافته پهپاد آرش است، با برد بالا، دقت هدف‌گیری قابل‌توجه و توانایی عبور از سامانه‌های راداری، به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین پیشرفت‌های ایران در حوزه پهپادهای تهاجمی شناخته می‌شود.
برای دستیابی به سرعت‌های بالا، آرش 2 بال‌های دلتا شکل دارد. این طراحی همچنین به پهپاد کمک می‌کند تا سوخت خود را برای استقامت بیشتر و پرواز در مسافت‌های طولانی‌تر حفظ کند.
طول این پهپاد 4.5 متر و طول بال‌های آن 4 متر است. در مقایسه با شاهد 136، آرش 2 از نظر بصری شباهت‌هایی به پهپاد کیان-2 دارد.
مشخصات فنی و ویژگی‌های کلیدی
به ادعای ارتش جمهوری اسلامی، یکی از مهم‌ترین قابلیت‌های آرش ۲، برد فوق‌العاده آن است که به بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر می‌رسد. این مزیت به این پهپاد امکان می‌دهد تا از فاصله‌ای بسیار دور، اهداف استراتژیک و حیاتی دشمن را هدف قرار دهد.
برد عملیاتی بلند، در کنار دقت هدف‌گیری بالا، آرش ۲ را به ابزاری تهدیدآمیز و استراتژیک برای ماموریت‌های تهاجمی و دفاعی بدل ساخته است. منابع نظامی تاکید کرده‌اند که این پهپاد به طور خاص برای حملات دقیق و سرکوب سامانه‌های دفاع هوایی دشمن طراحی شده است.
سیستم پیشرانه و سرعت پرواز
آرش ۲ یک موتور پیستونی با قدرتی معادل ۵۰ اسب بخار دارد. با این موتور، پهپاد به سرعتی در حدود ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و در ارتفاع تقریبی ۳۶۰۰ متر عملیات پروازی انجام می‌دهد.
ایران مدعی است که عملکرد مطمئن موتور و قابلیت پرواز در ارتفاع بالا، آرش ۲ را برای انجام مأموریت‌های مخفیانه و نفوذ به عمق سرزمین‌های دشمن مناسب می‌سازد.
طراحی آیرودینامیک و ابعاد بدنه
طراحی خاص دلتا بال آرش ۲، نه تنها به افزایش سرعت و مانورپذیری آن کمک می‌کند، بلکه مصرف سوخت را بهینه ساخته و پایداری پروازی را در مسیرهای طولانی افزایش می‌دهد.
این پهپاد دارای طول بدنه ۴.۵ متری و فاصله بال‌های چهار متری است؛ ابعادی که به آن اجازه می‌دهد مقادیر قابل توجهی سوخت و مواد منفجره را حمل کند.
چنین ابعادی، آرش ۲ را برای انجام مأموریت‌های انتحاری و هدف‌گیری زیرساخت‌های حیاتی دشمن به گزینه‌ای ایده‌آل تبدیل کرده است.
ویژگی‌های جنگ الکترونیک و گردآوری اطلاعات
بر خلاف بسیاری از پهپادهای انتحاری، آرش ۲ علاوه بر ماموریت های کامیکازه، برای عملیات‌های اطلاعاتی و جنگ الکترونیک نیز توسعه یافته است.
این پهپاد به سیستم‌های پیشرفته جمع‌آوری و پردازش اطلاعات مجهز شده تا قبل از انجام حمله اصلی، بتواند بارها داده‌های هدف را بررسی و آنالیز کند. این توانمندی، دقت و کشندگی آن را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد و قابلیت مقابله با تهدیدات متغیر را فراهم می‌آورد.\
وجه تمایز فناوری آرش ۲ در مقایسه با سایر پهپادهای ایرانی و جهانی
رسانه‌های ایران مدعی هستند که در کنار خانواده شناخته‌شده پهپاد شاهد ۱۳۶، ظهور آرش ۲ پرستیژ جدیدی برای صنایع پهپادی کشور ایجاد کرده است. آرش ۲ با تمرکز ویژه بر دواجنبه «نفوذپذیری از سامانه‌های راداری» و «برد طولانی و دقت»، یک سر و گردن بالاتر از نسل‌های قبلی و بسیاری نمونه‌های خارجی قرار می‌گیرد.
شباهت‌هایی از نظر ظاهری با برخی پهپادها وجود دارد، اما تفاوت‌های ساختاری و عملکردی آشکار، آرش ۲ را محصولی بی‌رقیب در بین محصولات پهپادی بومی ایران قرار می‌دهد.
نحوه عملیات و استقرار پهپاد آرش ۲
آرش ۲ برای افزایش چابکی و توان استقرار سریع در میدان جنگ، سیستم‌های پرتاب جعبه‌ای متحرک روی کامیون یا سیستم‌های JATO (کمک پرتاب با نیروی جت) مورداستفاده قرار می‌گیرند. این روش‌های مدرن امکان آماده‌سازی و شلیک سریع پهپاد را فراهم می‌آورند و نیروهای نظامی می‌توانند آرش ۲ را بدون نیاز به باند پروازی خاص و در کمترین زمان به منطقه موردنظر اعزام کنند.
این ویژگی باعث شده است تا آرش ۲ در عملیات‌های غافلگیرانه و پاسخ سریع به تهدیدات، عملکرد قابل اعتمادی از خود به نمایش گذارد.
موارد استفاده و تاثیرگذاری در عملیات‌های واقعی
طبق اخبار منتشر شده و تایید ستادکل نیروهای مسلح، «آرش ۲» در جریان درگیری‌های اخیر میان ایران و اسرائیل به صورت عملیاتی به کار گرفته شده است و توانسته اهداف تعیین‌شده در عمق سرزمین اسرائیل را با موفقیت منهدم کند.
به‌کارگیری عملی و اصابت موفق پهپادهای آرش ۲ نشان‌دهنده نه تنها بلوغ فنی این سامانه، بلکه اثربخشی واقعی آن در نبردهای منطقه‌ای است. این موفقیت، ابعاد جدیدی از بازدارندگی و توان تهاجمی ایران را پیش چشم تحلیل‌گران نظامی جهان گذاشته است.
مقایسه و مزایای رقابتی آرش ۲ در بازار پهپادهای نظامی
رسانه‌های ایران می‌گویند آرش ۲ در مقایسه با سایر محصولات مشابه داخلی و خارجی این ویژگی‌ها را دارد:
– برد بسیار بلند که نفوذ به عمق خاک دشمن را امکان‌پذیر می‌سازد.
– طراحی آیرودینامیک دلتا و قابلیت حفظ پایداری در مسیرهای طولانی پروازی.
– توانمندی عبور از رادارهای دشمن و بقا در محیط‌های تقابلی.
– بهره‌برداری چند منظوره برای حملات تهاجمی، جنگ الکترونیک و جمع‌آوری اطلاعات.
– هزینه تولید کمتر در مقایسه با ساخت تسلیحات متعارف پرهزینه.
