در این یادداشت آمده است؛
«یک افغانی با شناسنامه‌ی ایرانی از اصفهان اومده یک استان دیگه، ٣۵٠ میلیارد وام کارآفرینی از بانک ملی گرفته و یک کارخونه‌ی ساخت پهپاد انتحاری دقیقا چسبیده به نیروگاه برق تاسیس کرده.
جالب اینجاست که استاندار و فرماندار هم بهش جایزه‌ی بهترین کارآفرین رو دادند.
این کارآفرین نمونه رفته بهزیستی و کمیته امداد امام گفته دنبال این بی‌سوادهایی که کار گیرشون نمیاد و فقیر هستند می‌گرده که ببره سر کار برای ساخت قطعات الکترونیکی.
البته هدفش این بود که اشخاص بی‌سواد نمی‌دونن این قطعات به چه دردی می‌خوره.
خلاصه کارخونه رو توی یه سوله‌ی بزرگ نزدیک نیروگاه سیکل ترکیبی راه‌اندازی می‌کنه.
استاندار و فرماندار محترم وقتی می‌بینند کارآفرین خوبی بوده هم معرفیش می‌کنن وام کارآفرینی بگیره و هم بهش جایزه‌ی بهترین کارآفرین استان رو دودستی تقدیم می‌کنن.
حین جنگ دوازده روزه یک چوپان شیرپاک خورده اطراف سوله گوسفندانش رو به چرا می‌برد. هر روز می‌دید که کامیون‌های سرپوشیده و خودروهای حمل سردخانه‌ای و مشابه با تعداد زیاد درب این سوله پارک کرده‌اند و جعبه‌هایی رو بارگیری می‌کنند.
چون از رسانه‌ها گفته بودند این نوع خودروها رو اگر دیدید تماس بگیرید این هم با خودش میگه شاید این کارخونه‌دار هم از اونا باشه. موبایل رو برمی‌داره و گزارشش رو میده. خلاصه ماموران چند روزی رو اطراف سوله کمین می‌زنن تا خوب منطقه و خودروهایی که برای بارگیری میان رو شناسایی کنند.
بعد از مدت لازم وارد عمل می‌شن و می‌بینن بعله کارآفرین نمونه در اصل داشته قطعات پهپاد انتحاری تولید می‌کرده
از این سوله حدود دو تا سه تن چاشنی و مواد انفجاری نیز ضبط می‌کنند.
احتمالا می‌خواسته در آخر سر نیروگاه برق رو هم منهدم کنه.
خلاصه هر گردی گردو نیست.
هر مسئولی عاقل نیست و هر مسلمانی ایران‌دوست نیست.