به گزارش آیندگان؛ در جریان جنگ با جمهوری اسلامی، اسرائیل دست‌کم ۱۳ نفر از دست‌اندرکاران برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی را کشت. همه این افراد به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم با موسسه دفاعی سپند مرتبط بودند.
از سوی دیگر، موسسه علوم و امنیت بین‌الملل گزارش داد ارتش اسرائیل در حملات ۱۵ تا ۱۸ ژوئن، مرکز «شهید میثمی» در غرب تهران را هدف قرار داده است؛ مرکزی تحت نظارت سپند و مرتبط با چاشنی‌های کلاهک هسته‌ای.
اما اکنون خبرنامه امیرکبیر نوشته که یکی از دانشمندان هسته‌ای مرتبط با سازمان سپند، در خوابگاه متاهلین دانشگاه بهشتی زندگی می‌کند.
در گزارش این رسانه دانشجویی آمده است؛
در حالی که خوابگاه‌های متأهّلین دانشگاه شهید بهشتی محلِ سکونت دانشجویان است، براساس گزارش‌‌های ارسالی چند منبع آگاه به خبرنامه امیرکبیر، محمودرضا آقامیری، از چهره‌های شناخته‌شده در حوزه انرژی هسته‌ای در سازمان سپند و رئیس دانشگاه شهید بهشتی به همراه محافظانش برای مدتی طولانی در واحدهای طبقه یازدهم «سرای دانش‌پژوهان/خوابگاه متأهّلین» اقامت داشته و سه واحد از این مجموعه رسماً یا عملاً در اختیار او بود.
این اقامتِ ویژه و پی‌درپی، موجی از حیرت و نگرانی نسبت به استفاده از فضای خوابگاهی به‌عنوان پناهگاه مقامات برانگیخته است.
آقامیری که در متن سخنرانی‌ها و مصاحبه‌هایش خود را «دانشمند هسته‌ای» معرفی کرده و درباره ظرفیت‌ها و سطح توان هسته‌ای کشور اظهارنظر کرده، پیشینه‌ای علنی در ارتباط با پروژه‌ها و مباحث هسته‌ای دارد؛ همین سابقه است که حضور او در قلب یک خوابگاه دانشجویی را بیش از پیش مشکوک می‌کند و افکار عمومی را متوجه سؤالِ «چرا یک مقامِ هسته‌ایِ بلندپایه در محلِ اسکان دانشجویان زندگی می‌کرد؟» می‌سازد.
یک دانشجو در گزارش ارسالی به خبرنامه امیرکبیر گفته است که آقامیری و محافظانش نه‌تنها چند واحد متوالی در طبقه یازدهم را اشغال کرده بودند، بلکه گفته می‌شود در جریان فوت مشکوک یک دانشجو در روزهای اخیر، حضور ایشان در محل فوت پیش از نیروهای امدادی و اورژانس بوده است!
موضوعی که دانشجویان را به این سوءظن رسانده که محافظان و استقرار یک مقام نظامی/علمی در این واحدها، عملاً از دانشجویانِ متأهل به‌عنوان «سپر انسانی» استفاده کرده‌اند.
ساکنان خوابگاه می‌گویند رفت‌وآمد محافظان «از درب و آسانسور دیگری» انجام می‌شده است؛ بنا بر روایت‌ها تنها نگهبان مجتمع از حضور ایشان مطلع بوده است. این نوع اسکانِ خارج از روالِ اداری و باِ اتکا به نفوذ و محافظان، سؤالات جدّی درباره تداخل منافع قدرت‌مندها با فضایِ آموزشی و حقوقِ اولیه دانشجویان به وجود می‌آورد.
یکی از اساتید نیز در گزارش ارسالی عنوان کرده‌است که آقامیری که سابقه ریاستِ دانشکده هسته‌ای بهشتی را داشته است، با چهره‌ها و حلقه‌های قدرت در دانشگاه و فراتر از آن در سازمان های امنیتی و اطلاعاتی ارتباطاتی نزدیک دارد؛ همین شبکه‌سازیِ قدرت است که امکانِ برخوردار شدنِ او از واحدهای خوابگاهی را بدون شفافیت اداری یا قرارداد رسمی تسهیل کرده است.
این مجموعه اتهامات و تناقض‌ها (از سکونتِ غیررسمی در طبقه یازدهم و در اختیار داشتن «سه واحد» تا استفاده از خوابگاه دانشجویان به‌عنوان سپر انسانی در موج بعدی حملات) سؤالات اساسی درباره امنیتِ جسمی و روانی دانشجویان، شفافیتِ مدیریتی دانشگاه و نسبتِ نهادهای علمی با ساختارهای قدرت را مطرح می‌کند.
دانشجویان حق دارند بدانند چگونه و بر چه اساسی فضای خوابگاهی که باید امن و خصوصی باشد، به محلی برای اسکان مرتبطان با پروژه هسته‌ای و دانشجویان خوابگاهی به «سپر انسانی» این افراد تبدیل شده‌اند.