به گزارش آیندگان؛ ایراناینترنشنال نوشته است که تعدادی از حسابهای وابسته به جریانهای حکومتی در شبکههای اجتماعی طی دو روز گذشته با انتشار ویدیوهایی مشابه، در صدد منحرفکردن افکار عمومی از خشم گسترده نسبت به مرگ سرلک بودهاند.
در این ویدیوها، افراد—اغلب با ظاهری آشنا از هواداران حکومتی در برنامههای تبلیغاتی—عکس علی خامنهای را در دست گرفته، به آن نگاه میکنند و سپس بر سینه میگذارند.
در برخی از این ویدیوها، ابتدا نماهایی از آتشزدن تصاویر خامنهای بهدست مردم مخالف حکومت در گوشه تصویر نمایش داده میشود و بلافاصله منتشرکنندگان با بوسیدن عکس رهبر جمهوری اسلامی، آن را بر سینه و قلب خود میگذارند؛ روی این تصاویر نیز سرودهایی در مدح خامنهای شنیده میشود.
در توضیح این پستها عبارت «حالا ببینیم چه کسی محبوبتر است» و هشتگهایی مانند «قلب من»، «آقا» و «رهبر» دیده میشود.
این اقدام بازتولید تصویری آشنا از نمایشهای تبلیغاتی حکومتی است که میکوشد در ظاهر حس وفاداری و عشق به رهبر جمهوری اسلامی در جامعه را القا کند.
کارزار تازه حکومت درست پس از آن آغاز شد که ویدیوی آتشزدن تصویر خامنهای به دست امید سرلک منتشر شد و ساعاتی بعد پیکر بیجان او در الیگودرز پیدا شد.
خانواده سرلک از کشتهشدن او گفتهاند اما مقامها و رسانههای حکومت این مورد را «خودکشی» پس از «شکست عشقی» اعلام کردهاند. وزارت امور خارجه آمریکا نیز اعلام کرد شرایط نشاندهنده دخالت رژیم ایران در مرگ سرلک است.
پس از انتشار خبر مرگ او در الیگودرز، شهروندان در مراسم خاکسپاریاش در ۱۲ آبان شعار «مرگ بر خامنهای» و «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند و موجی از همبستگی در شبکههای اجتماعی شکل گرفت.
شهروندان در بهصورت گسترده با انتشار ویدیوهایی در همدلی و همراهی با او، تصاویر علی خامنهای و روحالله خمینی را به آتش کشیدند.
طی روزهای گذشته، شهروندان با ارسال ویدیوهایی به ایراناینترنشنال در همبستگی جمعی با سرلک، عکسهای رهبر و بنیانگذار جمهوری اسلامی را آتش زدند.
برخی از شهروندان با ارسال ویدیوهایی به ایراناینترنشنال، با آتش زدن تصاویر خمینی و خامنهای گفتهاند: «ما هم امید سرلک هستم.»
در یکی از این ویدیوها، یک شهروند با ارسال ویدیویی نشان داد که گروهی با همخوانی ترانه «دایه دایه وقت جنگه»، به یاد امید سرلک، تصاویر خامنهای را آتش میزنند.»
موج خشم و اندوه ایرانیان در داخل ایران و خارج کشور، با آتشزدن تصاویر رهبران جمهوری اسلامی در خیابان و شبکههای اجتماعی، روایت «خودکشی» را بیاعتبار کرده و برای بسیاری، این مرگ «قتل حکومتی» است.
اکنون کارزار حکومتی در شبکههای اجتماعی، تلاشی آشکار برای وارونهسازی همین واقعیت است؛ کوششی برای پوشاندن رد خشم عمومی با نمایش وفاداری ساختگی.
با این حال، بازتاب گسترده ویدیوهای اعتراضی در سراسر ایران نشان میدهد که روایت رسمی دیگر بهسادگی بر افکار عمومی غلبه نمیکند و آتش خشم مردم علیه جمهوری اسلامی، همچنان شعلهور است.